Toyota Gazoo Racing: Καθημερινές τεχνολογίες που «γεννήθηκαν» στους αγώνες!

Οι περισσότεροι έχουν συνδέσει το μηχανοκίνητο αθλητισμό με το θέαμα και την αδρεναλίνη. Όμως, η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Στις ακραίες συνθήκες των αγώνων πίστας, στις χωμάτινες ή ασφάλτινες ειδικές διαδρομές ανά την υφήλιο, αλλά ακόμα και στους αμμόλοφους των ερήμων, έχουν εξελιχθεί μία σειρά από τεχνολογίες που απολαμβάνουμε στα μοντέλα παραγωγής. Από απλά αξεσουάρ, όπως ο καθρέφτης, ή πιο σύνθετα μηχανικά μέρη, έχουν σχεδιαστεί και δοκιμαστεί στους αγώνες. Η Toyota, μία από τις παραδοσιακά μεγαλύτερες δυνάμεις στο χώρο του motorsport, συμμετέχει εδώ και δεκαετίες στους αγώνες, και συγκεκριμένα από τη Formula 1 μέχρι και τους αγώνες Rally Raid, δοκιμάζοντας μηχανικά μέρη και τα μοντέλα της, στις πιο ακραίες συνθήκες. «Θέλουμε να φτιάξουμε καλύτερα αυτοκίνητα» είναι το μότο του ιαπωνικού κολοσσού και το εφαρμόζει στην πράξη. Και αν αναλογιστείς πόσες τεχνολογίες έχουν περάσει από τους αγώνες στα μοντέλα παραγωγής, είναι σίγουρο πως θα εντυπωσιαστείς!

Η κινητήρια δύναμη

Η «καρδιά» ενός αυτοκινήτου -ο κινητήρας- έχει εξελιχθεί ουσιαστικά μέσα από το μηχανοκίνητο αθλητισμό, με αποτέλεσμα σήμερα να απολαμβάνουμε υψηλές ιπποδυνάμεις και κορυφαία αποδοτικότητα. Στην προσπάθεια επίτευξης της κορυφαίας απόδοσης, ευρηματικοί μηχανικοί σχεδίασαν τεχνολογίες όπως την υπερτροφοδότηση. Αρχικά, στόχος ήταν η αύξηση της ισχύος και αρχικά εφαρμόστηκε στη Formula 1 στα τέλη της δεκαετίας του ‘70, αλλά και στους αγώνες Αντοχής. Σήμερα, αποτελεί κύριο συστατικό των περισσότερων θερμικών μοτέρ, προσφέροντας υψηλές ιπποδυνάμεις χωρίς απαραίτητα να αυξήσουμε τη χωρητικότητα του κινητήρα. Ακόμα ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η μετάβαση από τα παραδοσιακά καρμπιρατέρ στα σύγχρονα συστήματα άμεσου ψεκασμού, τα οποία εφαρμόζονται σε όλα τα θερμικά μοτέρ, προσφέροντας οικονομία καυσίμου και καλύτερη επιτάχυνση.

Κάτι αντίστοιχο ισχύει και για το σύστημα χρονισμού των βαλβίδων, το οποίο είναι ιδιαίτερα δημοφιλές στα αγωνιστικά αυτοκίνητα και σήμερα έχει υιοθετηθεί από εταιρείες όπως η Toyota, προσφέροντας αυξημένη ισχύ και βέλτιστη αποδοτικότητα. Ακόμα ένα παράδειγμα, αποτελούν οι κινητήρες με δύο εκκεντροφόρους επικεφαλής που προσφέρουν σημαντικό πλεονέκτημα στο χρονισμό των βαλβίδων και στη γενικότερη λειτουργία τους. Τεχνολογία που είδαμε για πρώτη φορά στη Formula 1 το 1912!

Από το χειροκίνητο στο αυτόματο κιβώτιο…

Είτε πρόκειται για αγωνιστικές κατασκευές είτε για μοντέλα παραγωγής, το κιβώτιο ταχυτήτων έχει μοναδικό σκοπό να μεταφέρει την ισχύ του κινητήρα στο δρόμο. Και αν η αυτόματη επιλογή στα κιβώτια υπήρχε αρκετό καιρό, στις αρχές της δεκαετίας του ’80, παρουσιάστηκε η τεχνολογία  DCT. Ουσιαστικά, πρόκειται για αυτόματη λειτουργία με χειροκίνητη επιλογή χωρίς τη χρήση συμπλέκτη. Από τους αγώνες Αντοχής, στις πίστες της Formula 1 και στους αγώνες Ράλλυ, τα αυτόματα κιβώτια αυτού του τύπου, αποτελούν σήμερα τον κανόνα στα περισσότερα μοντέλα παραγωγής. Παράλληλα, ένα ακόμα στοιχείο που εξελίχθηκε στο μηχανοκίνητο αθλητισμό είναι οι πεταλούδες αλλαγής σχέσεων πίσω από το τιμόνι! Η τοποθέτηση τους αρχικά έγινε για να πραγματοποιούν οι οδηγοί αγώνων εύκολα και αστραπιαία τις αλλαγές σχέσεων, και σήμερα αποτελούν κοινή πρακτική σε όλα τα αυτόματα αυτοκίνητα.

Κορυφαία απόδοση και ασφάλεια

Η εξέλιξη και η αναβάθμιση των αυτοκινήτων παραγωγής μέσα από τους αγώνες, δεν αφορά μόνο την επίτευξη κορυφαίων επιδόσεων, αλλά και τη μέγιστη ασφάλεια. Είναι χαρακτηριστικό, πως τα δισκόφρενα εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στις 24 Ώρες του Le Mansτο 1953 και ουσιαστικά ήταν ένα σύστημα που αρχικά είχε σχεδιαστεί για αεροσκάφη. Μόλις δύο χρόνια αργότερα, είδαμε να κάνουν την εμφάνιση τους και σε καθημερινά αυτοκίνητα. Μάλιστα, πριν από μερικές δεκαετίες γίναμε μάρτυρες ενός ακόμα άλματος εξέλιξης στο σύστημα πέδησης, με τη χρήση κεραμικών φρένων, τα οποία συναντάμε σήμερα σε πολλά μοντέλα παραγωγής. Επιπλέον, το δημοφιλές και απαραίτητο σε κάθε σύγχρονο μοντέλο σύστημα αντιμπλοκαρίσματος των τροχών ABS, παρουσιάστηκε αρχικά στους αγώνες, και συγκεκριμένα στο Πρωτάθλημα της F1 το 1961! Από εκείνο το σημείο και έπειτα καθιερώθηκε στους αγώνες, ενώ από τα μέσα της δεκαετίας του ΄70 εμφανίστηκε στα μοντέλα παραγωγής.

Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο ξετυλίχθηκε το… κουβάρι της ιστορίας του γνωστού μας Traction Control! Το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης, το συναντάμε σε όλα τα μοντέλα παραγωγής και διατηρεί τον έλεγχο του αυτοκινήτου κατανέμοντας ιδανικά τη ροπή του κινητήρα στους τροχούς και φρενάροντας αυτόν που χάνει πρόσφυση, αποτρέποντας το φαινόμενο υποστροφής και υπερστροφής. Για πρώτη φορά εμφανίστηκε το 1990 στη F1 και είναι χαρακτηριστικό πως μετά από λίγα χρόνια απαγορεύτηκε από το θεσμό, αφού σε μεγάλο βαθμό «καταργούσε» τον οδηγό. Αντίθετα, κατέστησε τις μετακινήσεις όλων των οδηγών, ακόμα πιο ασφαλείς.

Βελτιστοποίηση σε κάθε λεπτομέρεια…

Όμως, δεν είναι μόνο τα παραπάνω που έχουν εξελιχθεί στο μηχανοκίνητο αθλητισμό. Η αεροδυναμική των αμαξωμάτων που μέχρι και σήμερα αποτελεί σημαντικό στοιχείο στον τομέα της αποδοτικότητας, αλλά και η χρήση ελαφριών υλικών όπως το κάρμπον, έχουν αναδειχθεί στο χώρο των αγώνων. Αντίστοιχο παράδειγμα είναι το σύστημα μετάδοσης της κίνησης και στους τέσσερις τροχούς. Αποκαλύφθηκε στο χώρο των Ράλλυ και ουσιαστικά άλλαξε το ρου της ιστορίας στο χώρο των αγώνων, και εν τέλει της αυτοκίνησης. Καθιερώθηκε και υιοθετήθηκε από όλα τα σπορ μοντέλα, ενώ έγινε συνώνυμο της περιπέτειας, αλλά και της κίνησης σε κάθε είδους επιφάνεια.

Ακόμα μεγαλύτερη, όμως, είναι η εξέλιξη που είδαμε στον τομέα της ανάρτησης, με τους μηχανικούς να δοκιμάζουν όλο και περισσότερες λύσεις θεωρώντας πως αποτελεί το στοιχείο που μπορεί να βελτιώσει τα μέγιστα την απόδοση στους αγώνες. Η ανεξάρτητη ανάρτηση και τα ηλεκτρονικά ρυθμιζόμενα αμορτισέρ χρησιμοποιήθηκαν σε αγώνες πίστας και Ράλλυ, για να περάσουν σε mainstream μοντέλα που βλέπουμε καθημερινά στους δρόμους. Βελτιώνοντας τόσο την ασφάλεια, όσο και την οδική συμπεριφορά. Βέβαια, το ίδιο ισχύει και για μικρές λεπτομέρειες, όπως το συνηθισμένο σήμερα κουμπί εκκίνησης του κινητήρα ή και του καθρέφτη! Όσο περίεργο και αν σας ακούγεται, η εμφάνιση του έγινε στα Grand Prix της δεκαετίας του ’50 επιτρέποντας στον οδηγό να βλέπει αν ο αντίπαλος δοκιμάσει να τον προσπεράσει. Και σήμερα αποτελεί βασικό στοιχείο ασφάλειας κάθε αυτοκινήτου παραγωγής.

Ακολουθώντας την ίδια φιλοσοφία…

Οι αγώνες αυτοκινήτου θα εξακολουθήσουν να αποτελούν το ιδανικό πεδίο εξέλιξης νέων τεχνολογιών, που θα φροντίσουν να βελτιώσουν τα αυτοκίνητα που χρησιμοποιούμε όλοι εμείς στην καθημερινότητας μας. Και η Toyota παραμένει πιστή σε αυτό το δόγμα, εξακολουθώντας να επενδύει στο μηχανοκίνητο αθλητισμό και παράλληλα στη βελτίωση των μοντέλων της. Έχοντας πάντα το βλέμμα στο μέλλον, στις πίστες και στις ειδικές διαδρομές εξελίσσει την υβριδική της τεχνολογία, ενώ η σχεδίαση αγωνιστικών κατασκευών που κάνουν χρήση υδρογόνου αποδεικνύει πως έχει ήδη στραμμένο το βλέμμα στο μέλλον. Αν μία αυτοκινητοβιομηχανία θέλει να βελτιώσει τα αυτοκίνητα της, ο μηχανοκίνητος αθλητισμός είναι ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος. Και στην Toyota δεν μένουν στα λόγια, αλλά το κάνουν πράξη. Και μάλιστα πάντα από το πρώτο σκαλί του βάθρου.