ΟΔΗΓΟΥΜΕ: Alpine A310

Να μια ωραία ευκαιρία για ταξίδι στην Κατερίνη. Μια απαστράπτουσα κίτρινη Alpine Α310, απόλυτα original, εκτός από το χρώμα της ταπετσαρίας εσωτερικά, άριστη σε επίπεδο τελειωμάτων, που έφτασε στη χώρα μας το 1972. Είναι πρώτης γενιάς με τις εισαγωγές δεξιά και αριστερά εμπρός (οι οποίες αφαιρέθηκαν αργότερα) και ο αύξων αριθμός της είναι 0187 από τα 2.340 αντίτυπα που κατασκευάστηκαν.   

Η Α310 παρουσιάστηκε το 1971 με πλαίσιο από fiber-glass συνδεδεμένο στη μεταλλική βάση στήριξης των αναρτήσεων και του κινητήρα, που δημιουργούσε μια ενιαία «ραχοκοκαλιά» (backbone). Αν και υψηλότερη από την πολύ χαμηλή Α110 (με ύψος μόλις 1,130 μ.), η Α310 που το μεταξόνιό της φτάνει πλέον τα 2,270 μ. (συγκριτικά με τα 2,100 μ. της Α110), μπορεί να χαρακτηριστεί σαν medium και όχι σαν small όπως ο προκάτοχός της. Όμως αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι το αυτοκίνητο πρακτικά το φοράς! Κάτι σαν… στενός κορσές!

Στα 4,248 μ. το αυτοκίνητο παραμένει μικρό, αν και η απουσία κάθε καμπύλης και οι γωνίες που κυριαρχούν το κάνουν να φαίνεται πιο μεγάλο. Μάλιστα η υποψία δύο θέσεων πίσω το κάνουν να δείχνει πιο μεγάλο και εσωτερικά, ενώ σίγουρα είναι πιο ευήλιο. Αλλά το να μπεις και ειδικά το να βγεις είναι μια περιπέτεια και μια δύσκολη υπόθεση αν γύρω από τη μέση έχουν προστεθεί περισσευούμενα κιλά. Είναι και τα πετάλια που βρίσκονται σχεδόν στο κέντρο, λόγω των θόλων των εμπρός τροχών και η «ασφυξία» γίνεται αίσθηση, ειδικά αν έχεις κάποιο κλειστοφοβικό σύνδρομο.

Όμως όλα αυτά ξεχνιούνται όταν πάρεις το χωρίς υποβοήθηση τιμόνι στα χέρια σου. Και όχι μόνο δεν είναι τόσο βαρύ όσο θα νόμιζες, αφού με το κινητήρα πίσω-πίσω δεν υπάρχει βάρος στους εμπρός τροχούς, αλλά ανακαλύπτεις και το πως ήταν αυτή η αίσθηση που περιγράφαμε παλιότερα ως: «ξέρεις το που βρίσκονται οι τροχοί σου»!

Και αν θέλεις τη γνώμη μου, αυτό τελικά είναι το ένα από τα δύο δυνατά σημεία του αυτοκινήτου. Γιατί σίγουρα δεν είναι ο κινητήρας με τα ωστήρια, το ελεύθερο χταπόδι και τα δύο διπλά Weber των 45΄΄ που αποδίδει κοντά στους 140 ίππους από τα 1,6 λίτρα. Δεν είναι πάλι οι αναρτήσεις που αποτελούνται από διπλά ψαλίδια σε όλους τους τροχούς! Δεν είναι ούτε τα τέσσερα δισκόφρενα και σίγουρα δεν είναι η αρχιτεκτονική του, με τον εν σειρά τετρακύλινδρο κινητήρα να κρέμεται στο βορειότερο σημείο του αυτοκινήτου! Ποιο λοιπόν είναι το δεύτερο δυνατό της σημείο; Μα, τα λίγα κιλά, τα οποία αν και δεν βρίσκονται στον… πάτο, όπως στην Α110 που έφτανε τα μόλις 545 kg, τα 850 κιλά της Α310 σίγουρα είναι κατηγορίας φτερού, συγκρινόμενα με τα σημερινά δεδομένα των σπορ αυτοκινήτων. Όπως άλλωστε έχει πει και ο Colin Chapman: «για να πετύχεις καλύτερους χρόνους, το μόνο που έχεις να προσθέσεις είναι λιγότερα κιλά».

Και ο βασικός λόγος των ελάχιστων κιλών της δεν είναι άλλος από το γεγονός ότι το αυτοκίνητο είναι κατασκευασμένο από fiber-glass πάνω σε μεταλλική υποδομή τύπου ραχοκοκαλιάς, όπως έχουμε περιγράψει. Μάλιστα δεν είναι βιδωμένο, όπως στη Elan Lotus, αλλά ενσωματωμένο. Μια πρακτική που προσφέρει μεγαλύτερη ακαμψία, αλλά που όμως δυσκολεύει πολύ την επισκευή. Και μιας και μιλάμε για επισκευές θα πρέπει να πούμε ότι τα ανταλλακτικά του πλαισίου, είναι πολύ δύσκολο να βρεθούν πλέον. Εδώ τέλος πάλι θα πρέπει να αναφέρουμε την έκπληξή μας, όταν ανακαλύψαμε ότι μπορεί οι εξωτερικές επιφάνειες της κίτρινης Α310 που οδηγήσαμε να ήταν τέλειες, αντίθετα οι εσωτερικές δεν είχαν υποστεί καμία επεξεργασία!

Με ελάχιστα κιλά λοιπόν και λάθος κατανομή βάρους, το μόνο εύκολο είναι να οδηγείς με το πλάι. Μόνο που λόγω λίγων κιλών, άμεσου τιμονιού και αρκετών ίππων, όλα συμβαίνουν εύκολα και σχεδόν αυτόματα. Δεν απαιτούνται αστραπιαίες αντιδράσεις για να προλάβεις την ουρά, η οποία γυρίζει με χάρη και σε κάνει να πιστεύεις ότι ξαφνικά μεταμορφώθηκες σε σκανδιναβική… οδηγάρα! Δυστυχώς δεν είσαι εσύ, είναι το αυτοκίνητο που συγχωρεί, γιατί η μετάβαση από την αρχική υποστροφή στην είσοδο μεταμορφώνεται σε ελεγχόμενη υπερστροφή στην έξοδο, εύκολα και ομαλά χωρίς δράματα. Και το σημαντικότερο, όλα αυτά συμβαίνουν σε «αργή κίνηση», κάτι που σου δίνει το χρόνο και να αντιδράσεις, αλλά και να υπολογίσεις τις πλευρικές δυνάμεις. Το αποτέλεσμα είναι μετά από λίγο να οδηγείς με τη… γλώσσα στο μάγουλο και να αυτοθαυμάζεσαι για τις… χορευτικές σου ικανότητες.

 
ΦΩΤΟ: ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΒΑΡΗΣ