Mazda 2 1.3 3d - 2011

με μια ματιά

Άλλο φρούτο ανάμεσα στα supermini του σήμερα, το Mazda 2 δείχνει τίμιο σαν μέσο μεταφοράς, εξαργυρώνοντας τον ατόφιο σπορ χαρακτήρα του σε όποιον μπορεί να του το ζητήσει…

γλυκά

• Σύστημα διεύθυνσης
• Λειτουργία κιβωτίου ταχυτήτων
• Οδική συμπεριφορά
• Ευελιξία

ξυνά

• Φρένα

απόψεις

Το «GTI» της κρίσης! Μπορεί να του λείπουν οι εκρηκτικές επιδόσεις, όμως ποιος τις αναζητά σε μέρες που η βενζίνη σκαρφαλώνει στα δυο ευρώ το λίτρο! Το μικρό Mazda είναι πληθωρικά ποτισμένο με την πικάντικη σπορ φιλοσοφία που συναντάς στις καταξιωμένες οδηγικές μηχανές που ξεφυτρώνουν από το εργοστάσιο της Χιροσίμα. Σπαρταριστή αίσθηση και απόλυτη πληροφορία που σπάνια συναντάς σήμερα ακόμα και σε ποιο οδηγοκεντρικές προτάσεις διπλάσιας αξίας, το 2 είναι  η οδηγική αποθέωση στην κατηγορία του και όχι μόνο. Επικοινωνιακό τιμόνι, στιβαρό πλαίσιο πακέτο με ανάλογα επιμελώς στημένη ανάρτηση και μια ουρά που συμμετέχει στο παιχνίδι της τοποθέτησης πριν την στροφή, το supermini της Mazda κάνει θαύματα στα χέρια του υποψιασμένου της σπορ οδήγησης. Ταυτόχρονα μπορεί να εκφράζεται με φιλικότητα και οικονομία στην καθημερινότητα, ενώ το όλο σύνολο συνδυάζεται από ενδιαφέρουσα σχεδίαση με γενναιόδωρες καμπύλες, δυναμική προσωπικότητα και την απαράμιλλη ιαπωνική πιστότητα. Με την ευχή μου!

 

Γιάννης Τσιγκρής

Τρέχουν οι εξελίξεις και αν πριν κάμποσα χρόνια είχαμε συνηθίσει στις καλοβαλμένες σπορ εκδόσεις των πολλών ίππων, σήμερα τέτοιες επιλογές δεν χωρούν εύκολα στην μεταλλαγμένη ελληνική αγορά. Η εποχή του οποιοδήποτε supermini θα αποτελεί ταβάνι για πολλούς οδηγούς είναι εδώ. Αν και η πλειονότητα της κατηγορίας στρέφεται στην άνεση και την πρακτικότητα, υπάρχουν ακόμη προτάσεις που επισημαίνουν ότι η παρτίδα της αυτοκίνησης δεν χάνεται από τα μικρά μοντέλα. Το Mazda 2 μπορεί να μην είναι το πιο φανταχτερό μοντέλο της πολυπληθής κατηγορίας του, είναι όμως μια από τις πιο ενδιαφέρουσες στο δρόμο προσιτές επιλογές της αγοράς.

 

Ευέλικτο στην όψη

Θετικό αντίκτυπο έχει κατά κύριο λόγο η εξωτερική εμφάνιση του Mazda 2. Με σχετικά μαζεμένες διαστάσεις σε σχέση με τους Ευρωπαίους εταίρους του, διατηρεί πιο μετριοπαθή στάση όσον αφορά το απόλυτο μέγεθος του. Μεταφράζοντας τα παραπάνω σε εσωτερικούς χώρους το ιαπωνικό μοντέλο στέκεται στο μέσο όρο -με βασικό θέμα το χώρο για τα κεφάλια των πίσω- χωρίς να κοιτά με ζήλο το πρωτάθλημα ευρυχωρίας στην κατηγορία. Ο χώρος αποσκευών προσφέρει 250 αξιοποιήσιμα λίτρα, τα οποία γίνονται 787 με την αναδίπλωση της πίσω σειράς καθισμάτων.

Στο εσωτερικό η αισθητική επίθεση που δέχονται οι επιβαίνοντες, ακολουθεί πιστά τη σύγχρονη λογική της Mazda. Οι απλές κατά βάση γραμμές δεν προκαλούν εκπτώσεις σε πρακτικότητα για την ζωή των επιβατών. Όλα τα απαραίτητα στοιχεία δηλώνουν παρών. Τo ντουλαπάκι-φάκελος μπροστά από το συνοδηγό αποδεικνύεται λειτουργικό και αξιοποιήσιμο, όπως και οι δύο κεντρικά τοποθετημένες ποτηροθήκες. Τα υλικά κατασκευής, αν και σκληρά στην αφή, πείθουν σε ποιότητα και συναρμογή, μεταφέροντας το συναίσθημα ότι μπορεί να ανταπεξέρθουν άριστα στο πέρασμα του χρόνου και τις κακουχίες. Την θετική θέση οδήγησης πριμοδοτεί τόσο το σχεδιαστικό προφίλ του ταμπλό, όσο και η θέση του επιλογέα, η οποία βολεύει σε όλους τους ρυθμούς οδήγησης.

 

Ιαπωνική προσευχή

Δεν γίνονται μαγικά κάτω από το καπό του Mazda 2. Ο ατμοσφαιρικός 16βαλβιδος κινητήρας των 1,3 λίτρων λειτουργεί χωρίς πολλές απαιτήσεις, σαν πιστός Ιάπωνας εργάτης. Αποτελεσματικά ηχομονωμένος, με σωστή απόκριση στο γκάζι, αποδίδει 86 ίππους και 122 Nm ροπής, εκπέμποντας 129 gr/km CO₂. Στοιχείο κλειδί το χειροκίνητο κιβώτιο 5 σχέσεων το οποίο χαίρεσαι να υπηρετείς και μάλλον θα ήθελες να το πάρεις μαζί σου και στο επόμενο σου αυτοκίνητο. Η κλιμάκωση του βέβαια ευνοεί μόνον τις τρεις πρώτες σχέσεις, με τις δύο τελευταίες να εξυπηρετούν τα οικονομικά συμφέροντα της κατανάλωσης καυσίμου, παρά την έξαψη του οδηγού. Στην πράξη σε μικτό ρυθμό τα 7.5 lt/100 km είναι εύκολη υπόθεση, οπότε οι λάτρεις του αθλήματος της οικονομικής οδήγησης έχουν αρκετό περιθώριο προς το 5.4 lt/100 km της εργοστασιακής τιμής σε συνδυασμένο κύκλο. Μιλώντας για εργοστασιακά νούμερα τα 0-100 km/h ανακοινώνονται σε 12,9’’ και η τελική ταχύτητα στα 172 km/h.

 

Εξέγερση…

Ξεκινώντας από τον βασικό σκοπό της καθημερινής μετακίνησης, το Mazda 2 ανταπεξέρχεται ικανοποιητικά στα κύρια καθήκοντα του. Σίγουρα η άνεση δεν είναι η κορυφαία επίδοση του, αφού οι σφιχτές ρυθμίσεις στην ανάρτηση θα δυσανασχετήσουν στην πεζή καθημερινότητα, ειδικά στο ανάγλυφο των δρόμων της χώρας μας. Όμως το Mazda 2 «ρεφάρει» με το γρήγορο σύστημα διεύθυνσης και τις compact διαστάσεις του, που προσφέρουν την αναγκαία και πολύτιμη ευελιξία στις δύσκολες συνθήκες της πόλης.

Κακά τα ψέματα δύσκολα μπορεί ένα ταπεινό supermini να σου ξυπνήσει αισθήματα οδηγικής απόλαυσης με την εμφάνιση του. Επίσης δύσκολα επιδιώκεις σπορ στοιχεία από 86 ίππους ακόμα και αν αυτοί έχουν να κινήσουν τα 955 kg του Mazda 2. Στην εποχή των συμβιβασμών όμως, το ακριβές και με αίσθηση τιμόνι του Mazda 2 δίνει το σύνθημα, με τη ρυθμισιμότητα της ουράς να αποτελεί εγγύηση διασκέδασης. Αντίμετρο στην «πληγωμένη» άνεση της καθημερινότητας είναι η αποτελεσματικότητα και η οδηγική ευχαρίστηση του Mazda 2 σε ανεβασμένους ρυθμούς κίνησης. Ζητά από το χειριστή του να συμμετάσχει, δίνει την πρωτοβουλία, περνώντας του πληροφόρηση και δικαιοδοσίες στα χέρια του. Αναμφίβολα η δυνατότητα τοποθέτησης του πίσω μέρους χαρίζει χαμόγελα. Το εμπρός μέρος «σπαρταρά», δεν διαθέτει τη συνήθη αδράνεια που συναντάς στην κατηγορία, αλλά απαιτεί και την ανάλογη προσοχή από τον αμύητο, ειδικά στις εκδόσεις χωρίς DSC (το γνωστό ESP). Τα φρένα μένουν ένα σκαλί πίσω από αυτό που θα έλεγες ιδανικό, πιάνεις το ABS να βιάζεται να επέμβει, αλλά σε αυτό πιθανόν το ρόλο τους έπαιξαν και τα «δουλεμένα» ελαστικά του αυτοκινήτου της δοκιμής μας.

συμπέρασμα

Η ιαπωνική λογική αντεπιτίθεται στην σμίκρυνση της οδηγικής κουλτούρας της ελληνικής αγοράς. Για τους περισσότερους πλέον, το χαμηλό κόστος μετακίνησης αποτελεί το νούμερο ένα παράγοντα επιλογής τετράτροχου. Το Mazda 2 προσφέρει το ιδανικό συμπλήρωμα για την νοσταλγία των εποχών που χάθηκαν, τραβώντας σε μακριά από το σύγχρονο ευνουχισμό πίσω από το τιμόνι.