Δοκιμή Mercedes-Benz EQA – AMG A35 – A250e: Αυτοκρατορία

Αυτή την εποχή η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία βρίσκεται σε ένα σημείο που θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει «ρωγμή του χρόνου». Αυτό που φαίνεται μέσα από αυτή είναι το ηλεκτροκίνητο μέλλον, το οποίο έχει αρχίσει να διαμορφώνεται όσο και αν κάποιοι το αρνιούνται. Παρόλα αυτά, ούτε τα εργοστάσια, ούτε οι υποδομές και σίγουρα πολύ περισσότερο ούτε εμείς, οι οδηγοί αγοραστές, είμαστε ακόμη έτοιμοι να ζήσουμε στη νέα εποχή. Όταν λέμε εμείς, εννοούμε… εμείς. Κυριολεκτικά. Οι test drivers του GOCAR. Συμφωνούμε στις παραδοσιακές αξίες. Αλλά για ό,τι αφορά στο παρόν και ακόμη περισσότερο στο μέλλον, ο βαθμός ετοιμότητας του καθενός να αποδεχτεί το καινούριο διαφέρει. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν λύσεις για όλους. Κάποιες μάλιστα συνδυαστικές, με το μέγιστο όφελος και τους ελάχιστους συμβιβασμούς. Για τις εταιρείες, αυτή η προσπάθεια να δημιουργήσουν το μέλλον, διασφαλίζοντας μάλιστα μια ομαλή μετάβαση από τη σημερινή κατάσταση, χωρίς να διαταράξουν τις καθημερινές μας συνήθειες αλλά και χωρίς να “σκοτώσουν” το συναίσθημα που συνοδεύει την εμπειρία οδήγησης όπως τη βιώνουμε για δεκαετίες, είναι μια κρίση ταυτότητας. Εκτός αν είσαι η Mercedes-Benz.

 

Έχοντας σε ταυτόχρονη τροχιά ανάπτυξης την AMG αλλά και το τμήμα EQ, προσφέρει την κορυφαία εμπειρία οδήγησης, ανεξάρτητα από την τεχνολογία του κινητήρα. Και καλύπτει τις ανάγκες αλλά και τις επιθυμίες του Ηλεκτρικού, του Υβριδικού αλλά και του Αμετανόητο petrolhead, με την ίδια φροντίδα. Καμιά φορά δεν χρειάζεται πολύ προσπάθεια. Οι ιδέες αυτοπροτείνονται. Έχοντας ταυτόχρονα για δοκιμή την EQA, την Α250e και τη “μικρή” AMG Α35, τι άλλο θα μπορούσαμε να κάνουμε; Όπως είναι μάλλον και το λογικό, οι δύο ακραίες επιλογές, AMG και EQA, δίνουν τον τόνο του διαφορετικού σε ό,τι έχει να κάνει με την εμφάνιση, κερδίζοντας την πρώτη εντύπωση. Ο χαρακτήρας κάθε κατασκευής προδίδεται από τις λεπτομέρειες.

Μεγάλοι αεραγωγοί και αεροδυναμικά βοηθήματα στην A35, όπου το ζητούμενο είναι η βέλτιστη ψύξη των μηχανικών μερών και η παραγωγή κάθετης δύναμης. Και τεράστιες ζάντες που αφήνουν σε κοινή θέα τα χορταστικά 4 πίστονα φρένα. Από Κλειστή μάσκα Black Panel στην EQA, χωρίς την παραμικρή ανοιχτή χαραμάδα, αφού το ηλεκτρικό σύστημα κίνησης δεν έχει απαιτήσεις ψύξης και αεροδυναμικές ζάντες με στεφάνι. Η μείωση του συντελεστή οπισθέλκουσας (0,28 στη προκειμένη περίπτωση) μεταφράζεται σε κρίσιμα χιλιόμετρα αυτονομίας. Ταυτόχρονα, η νέα φωτεινή υπογραφή που συνθέτουν τα ενιαία φώτα τεχνολογίας LED εμπρός και πίσω, με την χαρακτηριστική για τα μοντέλα EQ μπλε γραμμή, εκφράζοντας τον hight-tech χαρακτήρα της.

 

Η αισθητική της A250e εκφράζει ό,τι και το ίδιο το αυτοκίνητο. Την ομαλή, σχεδόν αδιόρατη μετάβαση από μια φάση σε μια άλλη. Με την ίδια φυσικότητα που κινείται σαν ένα συμβατικό αυτοκίνητο με θερμικό κινητήρα βενζίνης, με αυτήν ακριβώς μετατρέπεται σε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Στην ίδια λογική, αν δεν προσέξεις το δεύτερο πορτάκι κρύβει την πρίζα φόρτισης και ανάλογα με το αισθητικό πακέτο, μπορείς να την περάσεις για μια “μικρή” AMG, για μια απλή έκδοση βενζίνης ή ντίζελ. Στο εσωτερικό και τα τρία αυτοκίνητα μοιράζονται σχεδιαστική τεχνοτροπία, υλικά και τεχνολογία. Και αν την AMG θα μπορούσες ακόμη να τη φανταστείς με κλασικό πίνακα αναλογικών οργάνων, τίποτα άλλο δεν θα ήταν πιο ταιριαστό για την EQA και την εξηλεκτρισμένη 250e από αυτή την ενιαία διαμόρφωση των δύο οθονών που περιλαμβάνουν τα όργανα ελέγχου, τις πληροφορίες οδήγησης και όλες τις εφαρμογές συνδεσιμότητας Mercedes. Οι δυνατότητες διαμόρφωσης ως προς το είδος, το πλήθος και τη θέση των ενδείξεων είναι άπειρες. Όπως και οι επιλογές σε αισθητικά μοτίβα, γραμματοσειρές, χρώματα και φωτισμό. Μπορείς πραγματικά να φτιάξεις το δικό σου χώρο, ανάλογα με τη διάθεση σου. Ακούγεται εξεζητημένο; Αφού μπορείς, γιατί όχι; Η αναμενόμενα ψηλή θέση οδήγησης της EQA είναι η βασική διαφορά σε σχέση με τις άλλες δύο. Η οποία προσφέρει μεγάλους χώρους επιβατών (με απόλυτα κριτήρια αλλά και σε σχέση με αντιστοίχου μεγέθους SUV) αλλά έχει χάσει λίγα λίτρα χώρου αποσκευών, λόγω των μπαταριών.

 

Το ηλεκτρικό αυτοκίνητο είναι αυτό που στο μυαλό των περισσοτέρων φαντάζει ως το πιο προηγμένο. Αλλά η υβριδική μηχανή και ο δίλιτρος κινητήρας AMG κρύβουν σαφώς πιο σύνθετη τεχνολογία. Κάτω από το καπό της Α250e λειτουργεί με έναν άχρωμο ήχο ένας προηγμένος 4κύλινδρος 1.3 τούρμπο με άμεσο ψεκασμό και μεταβλητό χρονισμό βαλβίδων, ο οποίος αποδίδει 160 PS και 250 Nm. Συνδυάζεται με έναν ηλεκτροκινητήρα μόνιμου μαγνήτη ο οποίος αποδίδει 102 PS και 300 Nm και βρίσκεται μέσα στο 8άρι κιβώτιο διπλού συμπλέκτη, ενεργώντας και ως μίζα/γεννήτρια. Και ο οποίος τροφοδοτείται από μια μπαταρία χωρητικότητας 15,6 kWh. Η συνδυαστική απόδοση του συστήματος είναι 218 PS και κυρίως 450 Nm. Ροπή μεγαλύτερη ακόμη και από αυτή του 2λιτρου M260 της AMG.

Τετρακύλινδρος και 16βάλβιδος, εξ’ ολοκλήρου αλουμινένιος για χαμηλό βάρος, με μεταβλητό βύθισμα και χρονισμό βαλβίδων, με τη βοήθεια του twin scroll τούρμπο αποδίδει σε αυτή την πιο συγκρατημένη εκδοχή του (υπάρχει και η Α45, μην ξεχνάμε) 306 PS σε ένα εύρος 300 rpm, από τις 5.800 ως τις 6.100. Και 400 Nm ροπή, σταθερά μεταξύ 3.000 - 4.000 rpm. Η μετάδοση και στους τέσσερις τροχούς είναι ηλεκτρονικά ελεγχόμενη με δυνατότητα να στείλει πίσω ως και 50% της ροπής. Το κιβώτιο και εδώ είναι διπλού συμπλέκτη, 7 ωστόσο σχέσεων. Συγκριτικά, το hardware της EQA, δηλαδή μετάδοση μονής σχέσης και ένας ασύγχρονος ηλεκτροκινητήρας μόνιμου μαγνήτη με ισχύ 190 ίππων και ροπή 375 Nm, είναι κάτι εξαιρετικά απλό. Αλλά αυτό είναι πρόβλημα… των άλλων.

Προφανής επιλογή

Δεν πήρε πολύ ώρα για κινητήρες και χαρακτήρες να “ματσάρουν” και το κάθε κλειδί να βρεθεί στην πιο φιλόξενη τσέπη. Ο Ηλεκτρικός, ο Υβριδικός και ο Αμετανόητος petrolhead σε μια πρωτότυπη διαδικασία, κάτι μεταξύ δοκιμής και ψυχανάλυσης. Για τα πρώτα χιλιόμετρα, η επιλογή είναι μάλλον εύκολη. Το ηλεκτρικό μέσα στην πόλη είναι στο στοιχείο του. Η τέλεια ηχομόνωση της EQA συνδυάζεται με τη σωστά ρυθμισμένη ανάρτηση αλλά και όλη τη δουλειά που έχει κάνει το εργοστάσιο στην έδραση του εκ φύσεως πολιτισμένου ηλεκτροκινητήρα ώστε να περιορίσει τον όποιο συντονισμό προκύπτει από τη λειτουργία του. Θόρυβος κύλισης και αεροδυναμικός είναι στην ουσία πλήρως εξουδετερωμένοι, ενώ και η ανάρτηση φιλτράρει τις ανωμαλίες, στρογγυλεύοντας τις πιο έντονες από αυτές ώστε ακόμη κι αν είναι αισθητές στην καμπίνα να μη φτάνουν σαν ενόχληση. Ακόμη και για τους πίσω επιβάτες. Οι οποίοι δεν έχουν την ίδια αντιμετώπιση στην A250e ή στην A35, για διαφορετικούς λόγους. Ενώ συνολικά πιο μαλακές ρυθμίσεις θα βρεις στην υβριδική έκδοση, πράγμα που την κάνει πιο άνετη στις μικρές ανωμαλίες, η χρήση του ημιάκαμπτου άξονα στην πίσω ανάρτηση κάνει κάπως ξερές και απότομες τις αντιδράσεις της στα δύσκολα.



Πράγμα που γίνεται αισθητό στους επιβάτες, ίσως και με λίγο θόρυβο παραπάνω. Στην AMG σίγουρα καταλαβαίνεις περισσότερο το ανάγλυφο της ασφάλτου, από την άλλη η ανάρτηση δείχνει πιο στιβαρή, ενώ η πίσω διάταξη πολλαπλών συνδέσμων έχει επαρκή διαδρομή και σωστά ρυθμισμένη αντίσταση ώστε ποτέ να μη δίνει την εντύπωση ότι τερματίζει. Από την άλλη, η Α35 χάνει πόντους στην άνεση λόγω του κιβωτίου. Η διαδικασία επανεκκίνησης του κινητήρα, επιλογής της 1ης σχέσης, απελευθέρωσης του Hill Hold και εκκίνησης μοιάζει περίπλοκη. Και τις περισσότερες φορές δεν καταφέρνεις να αποφύγεις ένα απότομο τίναγμα, σαν να σου έχει γλιστρήσει το πόδι από το συμπλέκτη, μετά την αρχικά καθυστερημένη αντίδραση. Μάλλον απότομο είναι και το kickdown. Το 8άρι DCT της A250e δεν έχει τέτοια θέματα. Σε συνδυασμό μάλιστα με το γεγονός ότι το αυτοκίνητο ξεκινά πάντα με τον ηλεκτροκινητήρα, η οδήγηση στην πόλη είναι εύκολη. Η εκκίνηση είναι βελούδινη και η επιτάχυνση ζωηρή αλλά προοδευτική. Αν και ο πραγματικός master της άνεσης σε αυτές τις συνθήκες είναι η EQA. Όπου η άμεση απόκριση και η προοδευτική απόδοση της δύναμης του ηλεκτροκινητήρα συνδυάζονται με τη δυνατότητα οδήγησης με ένα πεντάλ αφήνοντας το σύστημα ανάκτησης να κάνει το φρενάρισμα. Οδηγώντας κατά αυτόν τον τρόπο, έχεις στα χέρια σου ένα αυτοκίνητο με ζωηρές επιδόσεις, αθόρυβο, εκλεπτυσμένο σε όλες τις λειτουργίες και αντιδράσεις, χωρίς μάλιστα το άγχος της αυτονομίας. Η Α250e μπορεί να προσφέρει παρόμοια εμπειρία αλλά μόνο για 60-70 km, με όριο ταχύτητας τα 130 km/h. Αρκετά για τις συνηθισμένες καθημερινές ανάγκες μετακίνησης, αλλά με την EQA δεν έχεις ανάγκη να φορτίζεις κάθε βράδυ ώστε το επόμενο πρωί να απολαμβάνεις καθαρή, αθόρυβη μετακίνηση με το χαμηλότερο κόστος.

 

Θέμα ερμηνείας

Το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση είναι μια απολαυστική οδηγική εμπειρία. Και μην βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα. Για κάθε οδηγό η έννοια του fun to drive έχει διαφορετικό περιεχόμενο. Η Mercedes ήταν παραδοσιακά η επιλογή ενός κοινού που εκτός από το κύρος της μάρκας, την ποιότητα και την αξιοπιστία, είχε στην κορυφή της λίστας προτεραιοτήτων την άνεση. Υπό αυτό το πρίσμα, η EQA είναι ο ορισμός της Mercedes-Benz. Χωρίς να υστερεί σε νεύρο, επιδόσεις και οδική συμπεριφορά. Παρότι ζυγίζει δύο τόνους, κάνει 0-100 km/h σε 8,9”, με την τελική να περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 160 km/h. Η επιτάχυνση είναι απόλυτα συμβατή με την αυτοπεποίθηση που πρέπει να σου δίνει ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Και το πολύ ουσιαστικό αίσθημα ασφάλειας που πρέπει να σου εμπνέει σε μια προσπέραση, για παράδειγμα. Μέσα από τα 4 προγράμματα οδήγησης μπορείς να ρυθμίσεις το βάρος του τιμονιού και την απόκριση του γκαζιού. Χωρίς ποτέ να χάνεται η προοδευτικότητα στον τρόπο που η δύναμη περνά στο δρόμο, είναι ευχάριστη η σπιρτάδα που αποκτά το δεξί πεντάλ στο πρόγραμμα Sport, καθώς αυξάνεται η ισχύς και μειώνεται ο χρόνος απόκρισης που αντιστοιχεί στην ίδια κίνηση του πεντάλ. 

Η αθόρυβη κύλιση και η ικανότητα της ανάρτησης να σιδερώνει την κακή άσφαλτο διατηρείται και στον ανοιχτό δρόμο. Αλλά εδώ διαπιστώνεις πλέον και την ικανότητα του πλαισίου να κρατά έναν σβέλτο ρυθμό χωρίς ιδιαίτερο κόπο. Σίγουρα με την ίδια ευκολία που το κάνει και μια συμβατική GLA, αν όχι ακόμη καλύτερα σε κάποιες συνθήκες. Τα επιπλέον κιλά κρύβονται επιμελώς, καθώς η τοποθέτηση των μπαταριών χαμηλά έχει κατεβάσει το κέντρο βάρους και η κλίση στις στροφές ελέγχεται ευκολότερα. Το πλαίσιο αντιδρά άμεσα στην είσοδο της στροφής. Και σε ρυθμό που αντιστοιχεί στον χαρακτήρα του αυτοκινήτου δεν νιώθεις να σε προδίδει πριν την κορυφή. Τα ηλεκτρονικά που στην ουσία δεν απενεργοποιούνται θα παρέμβουν φρενάροντας έξυπνα τους τροχούς της εσωτερικής πλευράς βοηθώντας το αυτοκίνητο να κλείσει την τροχιά του, κάνοντάς το να μοιάζει ευέλικτο.



Μπορείς να αφήσεις το σύστημα ανάκτησης στην αυτόματη λειτουργία, να ρυθμίζει το βαθμό ανάκτησης άρα και επιβράδυνσης διαβάζοντας το δρόμο από τις κάμερες των συστημάτων ασφαλείας και από δεδομένα του navigation. Ή να παρεμβαίνεις από τα paddles στο τιμόνι. Στο αυτοκινητόδρομο το D+ στην ουσία απελευθερώνει τους τροχούς από τη μετάδοση και το αυτοκίνητο ρολάρει χωρίς να χάνει ταχύτητα. Σε δρόμους με στροφές, τα δύο steps με αρνητικό πρόσημο μοιάζουν αρκετά με κατέβασμα ταχύτητας καθώς νιώθεις τη δύναμη της επιβράδυνσης να αυξάνεται μαζί με το βαθμό ανάκτησης. Μόλις το συνηθίσεις θα δώσεις επιπλέον ζωή και στα φρένα, χρησιμοποιώντας τα ακόμη λιγότερο. Παρότι η αίσθηση είναι πολύ καλύτερη από ότι στα περισσότερα PHEVs. Η επιβράδυνση από την ανάκτηση ενέργειας γεμίζει το αρχικό κενό στη διαδρομή του πεντάλ και κάνει πιο γραμμική την εφαρμογή της δύναμης συνολικά στο κύκλωμα.

 

H ταχύτητα του ήχου

Η μάλλον… Ο ήχος της ταχύτητας. To soundtrack της AMG ξεχωρίζει μέσα σε αυτό το κομβόι. Ξεχωρίζει γενικότερα. Από μέσα το παλιομοδίτικο μεταλλικό γρέζι συνοδεύει το στροφάρισμα. Το σφύριγμα προδίδει τις ανάσες της τουρμπίνας. Τα σκασίματα τα μικρά πάτα-άσε στο γκάζι με τα οποία αλλάζεις την κατανομή της ροπής και το ζύγισμα του πλαισίου. Ο ήχος είναι μάλλον ο τρόπος αυτής της μηχανής να επικοινωνεί με τον χειριστή της. Μετά έρχονται το κάθισμα και το μάλλον ελαφρύ για την περίσταση τιμόνι. Ακόμη και στο σπορ πρόγραμμα, του λείπει λίγη παραπάνω αντίσταση που θα έδινε κάτι ακόμη και σε επίπεδο πληροφόρησης. Είναι ωστόσο γρήγορο, και ακριβές. Σπανίως χρειάζεσαι πάνω από μισή στροφή για να τοποθετήσεις το αυτοκίνητο σε στροφή.

Η κλίση είναι ελάχιστη. Η σφιχτή ανάρτηση κάνει το πλαίσιο να αντιδρά ακαριαία στις εντολές. Η χαμηλή θέση οδήγησης σου δίνει την εντύπωση ότι είσαι μέρος του συνόλου, ένα κομμάτι με το αυτοκίνητο. Το όριο της πρόσφυσης είναι πολύ υψηλό, αντίστοιχο των δυνατοτήτων του κινητήρα. Η ικανότητα να κουβαλά φόρα μέσα στη στροφή εμπνέοντας εμπιστοσύνη ότι μπορεί να τη διαχειριστεί ό,τι κι αν προκύψει καθιστά την Α35 έναν αυτοκίνητο ειδικών αποστολών. Μυστικών μάλιστα. Αν υπάρχει κάποιος λόγος διακριτικότητας (σε εμφάνιση) προς απόδοση σε δρόμους με στροφές, αυτή η AMG σίγουρα χτυπάει κορυφή.

Τα 100 km/h από στάση έρχονται σε μόλις 4,7”. Και η επιτάχυνση συνεχίζεται το ίδιο καταιγιστική από εκεί και πάνω. Από τα 100 στα 200 km/h τρία κλικ απόσταση, στο δεξί paddle. Ο κινητήρας ανεβάζει στροφές με τόση όρεξη που κάνει το όριο στροφών στις 6.500 rpm να μοιάζει πολύ συντηρητικό. Ειδικά στη χειροκίνητη λειτουργία, που το κιβώτιο δεν ανεβάζει μόνο του, το (ψηφιακό) στροφόμετρο κυριολεκτικά καρφώνεται στον κόφτη. Χαμηλά, κάτω από τις 2.000-2.300 rpm υπάρχει μια μικρή υστέρηση απόκρισης. Αλλά από εκεί και πάνω η άσφαλτος ζαρώνει κάτω από τους 18άρηδες τροχούς καθώς η δύναμη περνά στο δρόμο ακαριαία, σε γενναίες δόσεις, εκτοξεύοντας την Α35 από σημείο σε σημείο.



Τα φρένα είναι δυνατά, το πεντάλ έχει γραμμική λειτουργία και το κιβώτιο δέχεται τα οριακά κατεβάσματα που βοηθούν στο σωστό συγχρονισμό από την είσοδο. Το πλαίσιο σε αυτή τη φάση, είναι ουδέτερο με ανεπαίσθητα υπερστροφικές τάσεις, όσο φορτίζεις το εμπρός μέρος και ελαφρώνει η ουρά. Μπορείς να την τοποθετήσεις αλλά δύσκολα θα σου δώσει υπερστροφική πόζα στην έξοδο. Χωρίς τις ειδικές ρυθμίσεις της Α45, η 4κίνηση είναι εστιασμένη στην ουσία και όχι τόσο στο θέαμα. Ακόμη και με το ESP απενεργοποιημένο, ο πίσω εξωτερικός τροχός κάποια στιγμή σταματά να παίρνει ροπή και ο εμπρός άξονας μπαίνει δυνατά στο παιχνίδι ώστε να αποτρέψει την εξέλιξη της όποιας γωνίας είχε πάρει η ουρά στην είσοδο της στροφής. Η συνήθης πόζα της Α35 στην κορυφή είναι με το τιμόνι ελαφρά στριμμένο προς το εσωτερικό της στροφής και ένα ανεπαίσθητο γλίστρημα με τα τέσσερα σε εξέλιξη. Ένα γλίστρημα που νιώθεις, έστω και αν δεν εντυπωσιάζει τον εξωτερικό παρατηρητή.

 

Smooth operator

Με την Α250e έχεις ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο για τις καθημερινές μετακινήσεις στην πόλη. Αλλά θα εκπλαγείς από το πόσο γρήγορα ταξιδεύει, προσπερνάει και καταπίνει τις ευθείες που ενώνουν τις στροφές ενός επαρχιακού δρόμου. Τα 218 άλογα και κυρίως τα 450 Nm της δίνουν απίστευτο νεύρο, ζωντάνια, στο παραμικρό άγγιγμα του γκαζιού. Από στάση τα πρώτα 100 km/h έρχονται σε 6,6” και η τελική φτάνει τα 235 km/h. Τιμές που θα δικαιολογούσαν τον χαρακτηρισμό σπορ σε οποιοδήποτε hatchback. Ή ακομη και GTI.

Αναλογικά,  έχει “περισσότερο” τιμόνι από την Α35. Κρίνοντας σύμφωνα με τον χαρακτήρα κάθε κατασκευής. Σε σχέση με το ρυθμό της δηλαδή, καταλαβαίνεις λίγο καλύτερα που είναι το όριο των συνθηκών ανά πάσα στιγμή. Το κιβώτιο ακόμη και στην αυτόματη λειτουργία αλλάζει έξυπνα, το ηλεκτρικό μοτέρ εκμηδενίζει το lag χαμηλά και έτσι ξαφνικά βρίσκεσαι να οδηγείς σε έναν ρυθμό που θα ταίριαζε σε ένα πιο ειδικό μοντέλο. Ή μήπως είναι τέτοιο, αλλά δεν το φωνάζει;

Η συνολική αίσθηση είναι σφιχτή, οι αντιδράσεις άμεσες και η κλίση περιορισμένη. Το επίπεδο της πρόσφυσης είναι υψηλό, και κεκτημένη ταχύτητα διατηρείται εύκολα σε διαδοχικές στροφές. Αν κάτι θέλει η Α250e όταν οδηγείται γρήγορα, είναι καλή άσφαλτο. Στα κατσαρά, το επιπλέον βάρος και ο πίσω ημιάκαμπτος μεταφράζονται σε κάποιες ξερές αντιδράσεις, αν προκύψει ανωμαλία μέσα στη στροφή με την ανάρτηση ήδη πιεσμένη.



Έχει επίσης τέσσερα προγράμματα οδήγησης και ακόμη τέσσερα στάδια ρύθμισης της ανάκτησης ενέργειας. Σε μια διαδρομή με πολλά πάτα-άσε και απαιτητική χρήση των φρένων θα βοηθήσουν να διατηρείς στην μπαταρία την απαραίτητη ενέργεια για το επιπλέον boost. Αυτό που δεν κάνει η ανάκτηση ωστόσο είναι να “γεμίσει” το κενό στα πρώτα χιλιοστά της διαδρομής του πεντάλ φρένου, όπως συμβαίνει στην EQA. Η δύναμη και η αντοχή των φρένων είναι στο επίπεδο που επιτρέπουν να αξιοποιήσεις με ασφάλεια τις δυνατότητες του συνδυασμού κινητήρας - πλαίσιο, αλλά το πεντάλ θέλει συνήθεια για να σου φύγει το άγχος και να μη φρενάρεις δύο φορές σε κάθε στροφή.

Ανθρωποκεντρικά

Η προσωπικότητα, ο ήχος που εκφράζει τη δύναμη, είναι αυτό που χαρακτηρίζει μια Mercedes-AMG περισσότερο ίσως από οτιδήποτε άλλο. Και αυτό που πάντα θα συγκινεί έναν αμετανόητο petrolhead. Με την EQA από την άλλη, δεν αλλάζεις απλώς αυτοκίνητο. Αλλάζεις εποχή. Είναι μια διαφορετική νοοτροπία για τη μετακίνηση με προεκτάσεις και σε άλλους τομείς της ζωής. Η απόσταση μεταξύ τους είναι μεγάλη. Αυτό ωστόσο που κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει, είναι η ανθρωποκεντρική προσέγγιση, ανεξάρτητα από το σύστημα κίνησης. Η δημιουργία μιας συναισθηματικά φορτισμένης εμπειρίας οδήγησης όπως ο καθένας την αντιλαμβάνεται, σύμφωνα με τις προτιμήσεις και τις προτεραιότητες του. Αν για τον σημερινό οδηγό είναι προφανές το είδος της οδηγικής ευχαρίστησης που προσφέρει η A35 AMG, η EQA φέρνει ένα άλλο είδος fun-to-drive experience. Συνδυάζοντας τις προηγμένες ψηφιακές υπηρεσίες με περιβαλλοντικά απενοχοποιημένες επιδόσεις και κορυφαία άνεση σε ένα άρτιο σύνολο με το οποίο μπορείς σήμερα να ζήσεις το μέλλον.



Οι όποιες δυσκολίες έχουν να κάνουν κυρίως με το περιβάλλον και όχι με το αυτοκίνητο. Και εδώ ακριβώς είναι που τα επαναφορτιζόμενα υβριδικά μοντέλα, έρχονται να λειτουργήσουν ως ο Δούρειος Ίππος της ηλεκτροκίνησης, επιταχύνοντας τη μετάβαση. Συνδυάζοντας κορυφαίες επιδόσεις και την καθυσηχαστική ευκολία του ανεφοδιασμού για τα ταξίδια, με επαρκή για την αστική τουλάχιστον καθημερινότητα αυτονομία. 

Η αλλαγή θα έρθει. Η αντίσταση είναι απλώς σπατάλη ενέργειας και ένδειξη αδυναμίας. Η Mercedes-Benz έχει έναν θεσμικό, ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία. Ο οποίος πηγάζει από την παράδοση και το μέγεθός της. Είναι ο θεματοφύλακας της ιστορίας του αυτοκινήτου, υποχρεωμένη να υπηρετεί το παρόν χωρίς συμβιβασμούς και ταυτόχρονα επιφορτισμένη με το δύσκολο έργο να διαμορφώσει το μέλλον. Αυτή η δοκιμή μας δείχνει με εμφατικό τρόπο ότι ανταποκρίνεται στην πρόκληση.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΣΠΥΡΟΣ ΚΑΝΑΤΑΣ