Ferrari 488 Pista στην παραλιακή: Δυστύχημα εν αναμονή;
Πόσο εύκολο είναι τελικά να γίνει το κακό; Τα πρόσφατα γεγονότα μας υπενθυμίζουν με τον πλέον σκληρό τρόπο πώς το όνειρο της οδήγησης ενός μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε τραγωδία.
- -
- -
Μια Ferrari 488 Pista συνετρίβη στην παραλιακή, 2,5 χιλιόμετρα από τον τόπο ενός άλλου δυστυχήματος που πριν λίγο καιρό είχε απασχολήσει την κοινή γνώμη, αυτό του Mad Clip με την Porsche 911. Άλλο ένα δυστύχημα που έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας είδησης που πουλάει: Ακριβό σπορ αυτοκίνητο και οδηγό ιδιοκτήτη με επώνυμο λίγο-πολύ γνωστό και αντίστοιχο lifestyle. Στο γνωστό σκηνικό, νύχτα στην «παραλιακή».
Όλοι αναρωτιούνται για τα αίτια του δυστυχήματος. Φταίει το αυτοκίνητο; Ο δρόμος; Ήταν οδηγικό λάθος; Ή μήπως ένας πεζός που βρέθηκε να περνά το δρόμο σε λάθος σημείο; Τις επόμενες μέρες πολλά θα ειπωθούν από ειδικούς, εντός ή εκτός εισαγωγικών. Τι θα μείνει όμως στο κοινό από όλη αυτή την ακατάσχετη φλυαρία; Δυστυχώς, όχι πολλά περισσότερα από την οσμή του αίματος, που τα αρπακτικά του clickbait αναζητούν. Και ένα αίσθημα ανακούφισης ότι αυτά είναι προβλήματα των ασύδοτων πλουσίων, οι οποίοι στο κάτω-κάτω, ας πρόσεχαν. Η μάζα, οι ταπεινοί βιοπαλαιστές δεν έχουν να φοβούνται τέτοια πράγματα, όπως μια Ferrari, πολλών εκατοντάδων ίππων και εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ. Κι όμως, οι περισσότεροι, θα ήθελαν να έχουν τη δυνατότητα να την οδηγούν, κακά τα ψέματα.
Τα αίτια του δυστυχήματος θα εξεταστούν το επόμενο διάστημα από τις Αρχές και τα όποια αποτελέσματα θα προκύψουν από την εξέταση των στοιχείων, τις καταγραφές δεδομένων, τις μαρτυρίες, κ.λπ. Too little, too late, παρόλα αυτά.
Έχοντας αρκετά μεγάλη εμπειρία από αυτοκίνητα αυτού του είδους, μπορώ να φανταστώ πολλούς λόγους που σχετίζονται με το τεχνικό ή το οδηγικό κομμάτι, για τους οποίους ένα τέτοιο ατύχημα μπορεί να συμβεί. Για παράδειγμα, αν πράγματι η σύγκρουση συνέβη στο 2ο χιλιόμετρο της διαδρομής η οποία ξεκίνησε από την έκθεση από όπου ο ιδιοκτήτητης είχε μόλις παραλάβει το αυτοκίνητο, τα λάστιχα μπορεί να ήταν παγωμένα. Ειδικά με θεμροκρασία περιβάλλοντος κοντά στο μηδέν. Σε συνδυασμό με λίγη παραπάνω φόρα, έναν αδέξιο χειρισμό στο τιμόνι ή μια απότομη γκαζιά, δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο για να βγει από το δρόμο ένα αυτοκίνητο με 700+ ίππους.
Είχα τη χαρά και τη μεγάλη ευθύνη να κάνω κάποιες ομιλίες σχετικά με την Οδική Ασφάλεια σε παιδιά όλων των ηλικιών, κάποιες φορές και στους γονείς τους, σε ένα πρόγραμμα του Ελληνικού Μουσείου Αυτοκινήτου. Μιλώντας σε περίπου 3.000 άτομα το χρόνο, ήταν σχεδόν τρομακτική η διαπίστωση ότι η συντριπτική πλειονότητα απέδιδε την πιθανότητα ενός ατυχήματος στην κατάσταση των ελληνικών δρόμων και στην ασχετοσύνη των οδηγών. Των άλλων οδηγών. Είναι μια πολύ βολική απάντηση. Καθησυχαστική επίσης. Γιατί ο καθένας θεωρεί ότι ο ίδιος ξέρει, άρα δεν θα συμβεί στον ίδιο. Κι αν του συμβεί, θα φταίει ο δρόμος, ο φωτισμός, η ολισθηρότητα, η σήμανση. Ίσως ο καιρός (βροχή, πάγος, κ.λπ) ή ένας πεζός που βρέθηκε εκεί που κανείς δεν το περίμενε.
Δείτε ακόμη Tι συμβαίνει αν μια Ferrari 488 Pista βρεθεί στα λάθος χέρια; (video)
Το ακόμη πιο ανησυχητικό είναι ότι ενώ γράφονται αυτές οι γραμμές, πολλοί ειδικοί, κανονικοί ειδικοί χωρίς εισαγωγικά, έχουν ήδη βρει τη λύση του προβλήματος για να μην επαναληφθούν τραγωδίες σαν αυτή, μιλώντας για την ανάγκη εκπαίδευσης των υποψηφίων αγοραστών τέτοιων αυτοκινήτων. Πράγμα αφενός ουτοπικό και μη εφαρμόσιμο. Αφετέρου, βλακώδες... Ένα τέτοιου είδους «πτυχίο» δηλαδή θα έδινε το ελεύθερο στους κατόχους του να παραβιάζουν τον ΚΟΚ και να οδηγούν στο δρόμο τα supercars στους ρυθμούς που μπορεί πραγματικά να κινηθούν; Και αυτό θα ήταν ΟΚ για τους υπόλοιπους χρήστες του δρόμου; Ή νομίζει κανείς ότι ακόμη κι αν έχει την οδηγική ικανότητα του Verstappen και του Ogier ταυτόχρονα, δεν μπορεί κάποια στιγμή να υπάρξουν σε έναν δημόσιο δρόμο, με τόσους αστάθμητους παράγοντες κυκλοφορίας, οι συνθήκες εκείνες που θα οδηγήσουν σε ένα θανατηφόρο τροχαίο;
Ο ίδιος ο Verstappen, ο Ogier και οι όμοιοί τους αυτό που ξέρουν καλύτερα από το να οδηγούν είναι τι μπορεί να πάει στραβά στο δρόμο. Για αυτό όταν είναι μακριά από τις πίστες και τις Ειδικές Διαδρομές οδηγούν επιφυλακτικά, λαμβάνοντας διαρκώς υπόψη ότι κάποιος άλλος μπορεί να κάνει ένα φρικτό λάθος, εξασφαλίζοντας για τον εαυτό τους χρόνο να το αποφύγουν. Πραγματικά ασφαλής στο δρόμο είναι ένας λογικός άνθρωπος και όχι ένας καλός οδηγός. Μυαλό χρειάζεται, όχι «χέρια».
Διαβάστε κι άλλα άρθρα του Μιχάλη Γεωργιάδη