ΟΔΗΓΟΥΜΕ Mitsubishi Lancer Evo "0": Ξεχασμένο και παρεξηγημένο
Ποιος το θυμάται; Πρακτικά κανείς! Ποιος το αναγνωρίζει σαν ένα αξιόλογο κλασικό; Πρακτικά κανείς! Και όμως αποτελεί την απαρχή της ιαπωνικής εμπλοκής στους αγώνες ράλι και αυτό από μόνο του προσδίδει το ειδικό βάρος που απαιτείται για να πάρει τη θέση που του αξίζει στα βιβλία της ιστορίας
- -
- -
Η ιστορία του είναι ταπεινή, αλλά μήπως ταπεινές δεν είναι οι περισσότερες ιστορίες των αγωνιστικών αυτοκινήτων που έγραψαν ιστορία στους χωμάτινους και χιονισμένους δρόμους; Δεν έχετε παρά να φέρετε στο μυαλό σας ονόματα σαν αυτά των SAAB, Mini, Fiat και Ford απλά και μόνο για να ανατριχιάσετε! Και ενώ τα 92, 124 και Escort «όργωναν», οι Ιάπωνες που ήταν; Στο πουθενά! Όχι ακριβώς, γιατί η Mitsubishi είχε άλλη άποψη...
Ας πάμε πίσω στο χρόνο
Είμαστε στο Φεβρουάριο του 1973. Η Mitsubishi παρουσιάζει το Α70 που δεν ήταν άλλο από το γνωστό μας πλέον Lancer που σαν στόχο είχε να καλύψει το κενό ανάμεσα στο τότε Minica (πρακτικά ήταν ένα kei car) και το μεγάλο Galant. Η αρχιτεκτονική του μάλιστα ήταν κάτι περισσότερο από συντηρητική με κινητήρα εμπρός και κίνηση πίσω με την ανάρτηση να αποτελείται από ημιελλειπτικά φύλα σούστας. Πάντως η γρήγορη μάλιστα έκδοσή του, σαν 1600 GSR κατάφερε να κερδίσει το Safari Rally δύο φορές, χτίζοντας έτσι την εικόνα της Mitsubishi σαν «unbreakable»!
Φτάνουμε λοιπόν στο 1979, τη χρονιά που το θέμα μας γεννιέται. Το ΕΧ παρουσιάζεται στην Ιαπωνία ως τύπος Α176 με βασικό κινητήρα 1,4 λίτρων και 80 ίππους. Η αρχιτεκτονική παραμένει η γνωστή, αλλά τώρα ο πίσω άκαμπτος άξονας είναι καλά στηριγμένος με διαμήκεις βραχίονες και ράβδο Πανάρ. Και ένα χρόνο αργότερα η Mitsubishi μας εκπλήσσει παρουσιάζοντας το 1.800 GSR που με υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα (χωρίς intercooler) αποδίδει 135 ίππους. Μια απόδοση που βελτιώθηκε το 1983, όταν με intercooler έφτασε τους 160 ίππους. Με κίνηση πίσω και χωρίς κάποια ηλεκτρονική υποστήριξη το αυτοκίνητο πρέπει να ήταν πολύ "ενδιαφέρων". Και το λέμε αυτό από το… μυαλό μας, γιατί δεν έφτασε ποτέ στη χώρα μας. Στην Ευρώπη μάλιστα έφτασε ως Lancer EX με δίλιτρο κινητήρα και ηλεκτρονικό ψεκασμό που ανέβαζε τις επιδόσεις στους 170 ίππους και την τελική ταχύτητα στα 200 χλμ./ώρα. Ακόμα πιο ενδιαφέρων! Για την ιστορία να αναφέρουμε ότι η έκδοση Rally που παρουσιάστηκε με στόχο τον αγώνα των 1000 Λιμνών απέδιδε 280 ίππους, αλλά για το 1988 η κίνηση στο Lancer μετακόμισε εμπρός και οι νέες περιβαντολογικές «δεσμεύσεις» τελικά έστειλαν την όλη προσπάθεια στα αζήτητα και τους Ιάπωνες εκτός παιχνιδιού.
Τελικά δεν γνώρισε ποτέ δόξα, αφού ήρθε πολύ αργά, η τετρακίνηση των υπολοίπων κατασκευαστών το ξεπέρασε και η Mitsubishi ποτέ δεν ενεπλάκη σοβαρά, παρά μόνο πολύ αργότερα. Παρά αυτά για λόγους μάλλον «τιμής ένεκεν» σήμερα αναφέρεται ως «Evo 0», ορίζοντας έτσι την αρχή μιας άλλης ένδοξης ιστορίας.
Χρειάζεται θάρρος
Υπάρχουν άνθρωποι που τους αρέσουν τα δύσκολα και αυτούς εκτιμούμε! Σαν τον ιδιοκτήτη του αυτοκινήτου που οδηγούμε εδώ. Γιατί το εύκολο θα ήταν να αναπαλαιώσει ένα Escort! Όχι μόνο θα ήταν πιο εύκολο, αλλά ίσως και θα στοίχιζε πιο λίγο. Τέλος πάντων, μόνο ένα θα πούμε: Άξιζε τον κόπο, γιατί το αυτοκίνητο είναι εντυπωσιακό.
Πρώτα από όλα είναι γρήγορο, πολύ γρήγορο. Ο υπερσυμπιεστής 4G63T φτάνει αισίως τους 200 ίππους (εύκολα χάρη στα τέσσερα μπεκ του ψεκασμού) και όλοι πάνε στους πίσω τροχούς μέσα από ένα «νορμάλ» κιβώτιο. Προς το παρόν τουλάχιστον, αν και δεν φαίνεται η ανάγκη για πιο κοντές σχέσεις, χάρη στο μεγάλο εύρος λειτουργίας του κινητήρα, ο οποίος παραδόξως δεν υποφέρει από turbo lag (τουλάχιστον σε χρήση δρόμου) και σε αυτό άλλωστε βοηθούν πολύ και τα λίγα κιλά που δεν ξεπερνούν τα 920-940: ετοιμοπόλεμο. Να θυμίσουμε ότι ο κινητήρας είναι τετρακύλινδρος με ένα εκκεντροφόρο επικεφαλής και οχταβάλβιδος. Οι αναρτήσεις αποτελούνται από ΜακΦέρσον εμπρός που τώρα στηρίζονται σε νέα εργοστασιακά ψαλίδια, ενώ πίσω ο άκαμπτος άξονας παραμένει. Η πίσω ανάρτηση φορά τις εργοστασιακές ράβδους στήριξης που διαθέτουν δύο ακόμα σημεία στήριξης. Επίσης, πίσω ζει αγωνιστικός άξονας με δισκόφρενα (αντί ταμπούρων) και πρακτικά το μόνο που απουσιάζει αισθητικά είναι ο εμπρός προφυλακτήρας με τους μεγάλους πρόσθετους προβολείς. Τέλος, τα εμπρός δισκόφρενα είναι και αυτά αναβαθμισμένα.
Έτσι φτάνουμε στον δεύτερο παράγοντα που μας εντυπωσίασε. Και αυτός δεν είναι άλλος από το επίπεδο δουλειάς που έχει γίνει και το οποίο φαίνεται ότι έχει γίνει από άνθρωπο που όχι μόνο διέθετε μεράκι, αλλά και ήξερε και το αντικείμενο. Πρώτα από όλα η καρότσα είναι άψογη, ραμμένη, το roll cage προδιαγραφών, ακόμα και τα όργανα αντιγράφουν την εποχή της δόξας του.
Ένα θα σας πούμε, ότι αυτό το Lancer είναι από τις εντυπωσιακές
και θαρραλέες προσπάθειες που έχουμε δει! Τελικά άξιζε το χρόνο και
το χρήμα που έχει ξοδευτεί πάνω του.
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ MITSUBISHI
EVO
ΦΩΤΟ: ΚΩΣΤΑΣ ΛΟΥΒΑΡΗΣ