To video που δείχνει γιατί ένας μέσος οδηγός δεν μπορεί να οδηγήσει Formula 1

Το να οδηγεί κανείς ένα μονοθέσιο της Formula 1 δεν έχει καμία απολύτως σχέση με οποιοδήποτε άλλο τετράτροχο όχημα. Συμπεριλαμβανομένων, καθαρόαιμων αγωνιστικών προτάσεων. Είναι σα να λες παίζω «5x5» με κάτι κολλητούς άρα μπορώ να παίξω και Champions League. Δεν είναι αστείο… Στο κορυφαίο μηχανοκίνητο σπορ του πλανήτη, τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά και οι λεπτομέρειες είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά.  

Δεν αρκεί το ταλέντο….

Υπήρξαν κατά καιρούς πολλά μεγάλα ταλέντα, που ξεκίνησαν μάλιστα με «σωστό» τρόπο την ενασχόλησή τους με το motorsport (από τα καρτ δηλαδή σε μικρή ηλικία) αλλά εν τέλει, δεν κατάφεραν ποτέ να βρεθούν στο grid με κάποιο μονοθέσιο της Formula 1.

Όπως σε κάθε πτυχή της ζωής, η τύχη και το timing, παίζουν σπουδαίο ρόλο. Δεν αρκούν όμως. Ούτε το ταλέντο είναι αρκετό. Χρειάζεται πολλή δουλειά, προσήλωση στο στόχο, τεράστιες θυσίες και ένα «κορμί» αθλητικό. Γιατί οι πιλότοι της Formula 1 πέρα από «οδηγάρες» είναι και κορυφαίοι αθλητές.

Για να έχετε μια καλύτερη εικόνα, ένας οδηγός της F1 υφίστανται «δυνάμεις» (σε επιτάχυνση, επιβράδυνση, στροφές) που φθάνουν και τα 6 G! Αναλογιστείτε τι σημαίνει αυτό για έναν οργανισμό, που σημειωτέων, υπό αυτές τις συνθήκες πρέπει να είναι απόλυτα συγκεντρωμένος στο χειρισμό του μονοθεσίου του…

Πολλοί μάλιστα οδηγοί της F1 μετά το πέρας των αγώνων όταν ανεβαίνουν στη ζυγαριά, έχουν χάσει έως και τρία κιλά βάρους! Οι μύες τους, σε λαιμό, χέρια, κορμό κατά βάση, είναι εξαιρετικά γυμνασμένοι και «εκπαιδευμένοι» να αντέχουν βέβαια αυτές τις καταπονήσεις και τις υψηλές θερμοκρασίες, που ένας μέσος οδηγός, δε θα μπορούσε να βγάλει ούτε γύρο!

Η εκπαίδευση τους επίσης, είναι συνεχής. Περνούν εκατοντάδες χιλιάδες ώρες σε ειδικούς εξομοιωτές, σε πίστες δοκιμών και σε extreme προπονήσεις, προκειμένου να μπορούν να ανταπεξέλθουν σε συνθήκες αγώνα, ενώ και η διατροφή τους πρέπει να τηρείται ευλαβικά, όχι μόνο πριν ή μετά τους αγώνες αλλά 365 μέρες το χρόνο.  

Δε συζητάω για την εξοικείωση που πρέπει να έχουν με το γεμάτο διακόπτες τιμόνι του μονοθεσίου τους ούτε για το πόσο ευαίσθητο είναι το γκάζι και το φρένο σε αυτές τις κατασκευές. Ακόμα και η θέση οδήγησης, που  βυθίζονται στη «μπανιέρα» του μονοθεσίου, μερικά μόλις εκατοστά από το έδαφος με τα πόδια τεντωμένα, είναι μεν ιδανική για οδήγηση, η πλειονότητα ωστόσο των κοινών θνητών δε θα μπορούσε να κάνει ούτε μέτρο εάν καθόταν κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Μαθαίνονται βέβαια όλα αυτά θα πει κανείς με την πάροδο του χρόνου αλλά σκεφτείτε και κάτι ακόμα: πόσο ακριβείς πρέπει να είναι αυτοί οι άνθρωποι κάθε φορά που πατούν το γκάζι ή το φρένο ή στρίβουν το τιμόνι με 300+ km/h. Αντιλαμβάνεστε, ότι αρκεί ένα «κλικ» λάθος πίεσης στο πεντάλ ή μια μεγαλύτερη γωνία κλίσης στο τιμόνι και τα πάντα… πάνε στράφι.

Θα μπορούσε ένα μέσος οδηγός να πιλοτάρει μονοθέσιο της F1;

Ας υποθέσουμε ότι αυτός ο μέσος οδηγός, χωρά στο στενό, χαμηλό και «κλειστοφοβικό» cockpit. Ας υποθέσουμε επίσης, ότι κάποιος του εκκινεί και τον κινητήρα (V6 τούρμπο hybrid). Από αυτό το σημείο και μετά, αρχίζουν τα δύσκολα. Το μοτέρ τρέμει και μεταφέρει δονήσεις στο ανθρακονημάτινο cockpit, με το θόρυβο που παράγει, για κάποιον μη εξοικειωμένο, να προκαλεί τρόμο!

Άντε, και κούμπωσε την πρώτη σχέση στο σασμάν, γεγονός μάλλον αδύνατο καθώς ο ηλεκτρονικός συμπλέκτης χρειάζεται χειρουργική ακρίβεια για να μη σβήσει τον κινητήρα, δε θα μπορέσει να κάνει ούτε 100 μέτρα!

Πρώτον εάν επιταχύνει ακαριαία, θα φάει τέτοια γροθιά στο στομάχι και τέτοιο «χτύπημα» στο κεφάλι που θα καταρρεύσει, ενδεχομένως και από φόβο! Δε θα μπορεί επίσης να κρατήσει σταθερό το τιμόνι.

Εάν πάλι καταφέρει να βγει αλώβητος από αυτήν την διαδικασία και φθάσει στην πρώτη στροφή, εδώ δεν θα υπάρχει πλέον σωτηρία. Αν πατήσει φρένο αργά, δε θα μπορέσει με τίποτα να συγκρατήσει το μονοθέσιο στην πίστα. Εάν πατήσει φρένο βίαια και μπλοκάρει τους τροχούς, έχετε γεια βρυσούλες... Να σημειώσουμε επίσης, ότι τα φρένα χρειάζονται και ειδική… προθέρμανση. Όπως και τα ελαστικά, τα οποία εάν δε φθάσουν στη σωστή θερμοκρασία είναι σα να οδηγεί κανείς στον πάγο.

Σε περίπτωση που κάποια ταλεντάρα υπερβεί εαυτό και ξεπεράσει όλους αυτούς τους σκοπέλους, τα χέρια, ο λαιμός και ο κορμός μετά από έναν μόλις γύρο θα αρχίσουν να καταρρέουν. Προσθέστε τον ιδρώτα που θα τρέχει ποτάμι και μάλλον, από αυτό το σημείο και μετά, το μυαλό ενός γήινου οδηγού θα έχει στην κυριολεξία «θολώσει», τα αντανακλαστικά θα είναι πιο αργά και από το replay και με πιο απλά λόγια μετά βίας θα μπορεί να κρατήσει το τιμόνι στα χέρια του.

Δείτε ακόμη: Οι καλύτερες φωτογραφίες στην ιστορία της F1

Συνοψίζοντας οι επαγγελματίες οδηγοί της Formula 1 έχουν φθάσει σε αυτό το σημείο προφανώς γιατί ήταν «σπάνια» ταλέντα αλλά κυρίως, γιατί δούλεψαν πολύ και σκληρά σε ποικίλους τομείς από πιτσιρικάδες. Και δουλεύουν με αυτή τη φιλοσοφία, μέχρι την τελευταία μέρα της καριέρας τους. Όποιος νομίζει ότι κάτι τέτοιο είναι εύκολο και για «όλους», πλανάται πλάνην οικτρά.