Mary Anderson: Η γυναίκα που έσωσε εκατομμύρια οδηγούς – Κανείς δεν το αναγνώρισε

Έπρεπε να περάσει ένας αιώνας και κάτι για να αναγνωριστεί το όνομά της. Σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο, μια δυναμική και ανεξάρτητη γυναίκα, ειδικά στις αρχές του 20ού αιώνα δεν είχε σχεδόν καμία πιθανότητα να λάμψει: Ακόμη κι αν είχε εμπνευστεί μια ιδέα που κανείς άνδρας δεν είχε σκεφθεί, μια από τις σημαντικότερες εφευρέσεις των αυτοκινήτων, που χρησιμοποιούμε ακόμη και σήμερα.

Σήμερα, 8 Μαρτίου, Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, αξίζει να φέρουμε στο προσκήνιο μια σπουδαία ιστορία, την οποία ελάχιστοι γνωρίζουν. Αφορά την Mary Anderson, μια ξεχασμένη εφευρέτης που έσωσε εκατομμύρια οδηγούς.

Η γυναίκα που εφηύρε τους υαλοκαθαριστήρες

Πως νομίζετε ότι εφευρέθηκαν οι υαλοκαθαριστήρες; Έχετε την αίσθηση, πως σπουδαίες εταιρείες όπως η Mercedes, η Volvo ή η Ford, είναι αυτές που δημιουργήσαν το τόσο σημαντικό εξάρτημα για κάθε όχημα; Αν ναι, κάνετε λάθος.

Όλα οφείλονται στην Mary Anderson, παρότι η ίδια δεν κέρδισε ούτε ένα σεντ από την ανακάλυψή της.

Στις αρχές του 20ού αιώνα, τα αυτοκίνητα άρχισαν να γίνονται όλο και πιο διαδεδομένα, όμως η οδήγηση σε κακές καιρικές συνθήκες ήταν μια πραγματική δοκιμασία. Χωρίς τρόπο να καθαρίσουν το παρμπρίζ από τη βροχή και το χιόνι, οι οδηγοί έπρεπε να σταματούν συνεχώς για να βλέπουν καθαρά τον δρόμο. Μέχρι που αυτή η γυναίκα από την Αλαμπάμα, κατοχύρωσε την πατέντα Νο 743.801 για τον Μηχανισμό Καθαρισμού Τζαμιών.

Η έμπνευση και η ιδέα για τους υαλοκαθαριστήρες

Το 1902, κατά τη διάρκεια ενός ταξιδιού στη Νέα Υόρκη, η Mary Anderson παρατήρησε ότι οι οδηγοί στα τρόλεϊ αναγκάζονταν να βγάζουν το κεφάλι τους έξω από το παράθυρο για να βλέπουν, καθώς το χιόνι και η βροχή σκέπαζαν το τζάμι. Έτσι, άρχισε να σκέφτεται ποιος καλύτερος τρόπος υπάρχει για να καθαρίζονται τα τζάμια.

Ξεκίνησε να σχεδιάζει διάφορα και κατέληξε σε ένα έναν χειροκίνητο μηχανισμό με βραχίονα και λαστιχένια λεπίδα που μπορούσε να απομακρύνει το νερό και το χιόνι από το παρμπρίζ. Το σύστημα λειτουργούσε με έναν μοχλό μέσα στο αυτοκίνητο, τον οποίο μπορούσε να χειριστεί ο οδηγός χωρίς να βγει έξω στη βροχή.

Οι υαλοκαθαριστήρες της Anderson ήταν άκρως λειτουργικοί και το 1903 κατοχύρωσε το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, περιγράφοντας με λεπτομέρειες πως λειτουργεί το σύστημα. Αφού εξασφάλισε την πατέντα, έστειλε επιστολές στις τότε αυτοκινητοβιομηχανίες.

Το ενδιαφέρον τους όμως, ήταν ανύπαρκτο. Καμία δεν θεώρησε τους υαλοκαθαριστήρες έξυπνη ιδέα. Αντιθέτως, της απάντησαν πως το σύστημα είναι έως και ενοχλητικό για τους οδηγούς και η εμπορική του αξία μηδαμινή.

Δείτε ακόμη: Ημέρα της γυναίκας: Οι γυναίκες που άλλαξαν την αυτοκίνηση

Αφού έλαβε συνεχόμενες αρνήσεις, παραιτήθηκε από την προσπάθεια. Το 1920 και μετέπειτα, όταν τα αυτοκίνητα άρχισαν να γίνονται όλο και πιο διαδεδομένα και η οδήγηση σε άσχημες καιρικές συνθήκες μετατρέπονταν σε πραγματική δοκιμασία, οι υαλοκαθαριστήρες έγιναν βασικό εξάρτημα.

Το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Mary Anderson είχε λήξει, οπότε δεν μπορούσε να αποκομίσει το παραμικρό. Ουσιαστικά, αν και όλοι ήξεραν σε ποιον οφείλονται οι υαλοκαθαριστήρες, αφού τη δική της πατέντα χρησιμοποίησαν, δεν της έδωσαν όχι σεντ, αλλά ούτε την ηθική αναγνώριση. Οι αντιλήψεις βλέπετε… υπάρχουν δυστυχώς ακόμη και σήμερα.

Πότε αναγνώρισαν τη Mary Anderson

Πλέον, δεν νοείται όχημα χωρίς υαλοκαθαριστήρες. Το σκίτσο της Mary Anderson και ο χειροκίνητος μηχανισμός έθεσαν τις βάσεις για αυτό που όλοι απολαμβάνουμε σήμερα. Παρόλο που η συμβολή της αγνοήθηκε για δεκαετίες, σήμερα αναγνωρίζεται ως μία από τις σημαντικότερες γυναίκες εφευρέτες στην ιστορία της αυτοκίνησης. Το 2011 εισήλθε στο Hall of Fame των εφευρετών.

Ανήμερα της Ημέρας της Γυναίκας, η ιστορία της Mary Anderson μάς υπενθυμίζει ότι οι γυναίκες έχουν διαμορφώσει την τεχνολογία που θεωρούμε δεδομένη σήμερα. Η συμβολή τους στην καινοτομία και την πρόοδο της αυτοκίνησης – και κάθε άλλου τομέα – αξίζει να αναγνωρίζεται και να γιορτάζεται.