FLASHBACK: BMW M3. Ευκαιρία για "Μ"
Είναι ένα από τα καλύτερα δείγματα, αν όχι το καλύτερο και σίγουρα μια σπουδαία δικαιολογία για να αποκτήσει κανείς τέσσερις θέσεις! Άλλωστε τα αυτοκίνητα με σήμα το «Μ» δεν είναι απλά κάποιες γρήγορες εκδόσεις, αλλά μια ολόκληρη φιλοσοφία για το πώς αναβαθμίζεις τον οικογενειάρχη
- -
- -
Η ιστορία δεν είναι κάθε άλλο παρά νέα, μας πάει σχεδόν τριάντα χρόνια πίσω. Πως περνάει ο καιρός, σαν χθες ήταν που φωτογράφιζα την πρώτη εκείνη Μ3 στο Ολυμπιακό στάδιο του Μονάχου απέναντι ακριβώς από τα τρία κυκλικά κτίρια των κεντρικών της BMW. Θυμάμαι ήταν ένα απίστευτο όχημα και μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση, αλλά σαν το πρώτο μιας σειράς χωρίς την ιστορία που κουβαλάει σήμερα, τότε δεν παρά ένα «homologation special». Και εδώ που τα λέμε δεν ήταν τίποτα περισσότερο. Εκείνες τις ημέρες ίσως δεν του δώσαμε την αξία που του άξιζε. Αλλά σήμερα μετά από χιλιάδες οδηγούς που γνώρισαν την «επίγεια νιρβάνα» και εκατοντάδες νίκες, η Σειρά 3 με το χαρακτηριστικό «Μ» έχει καταξιωθεί πλέον σαν η «άγια εικόνα» της Gmbh. Όχι όμως πια, αφού πλέον οι coupe εκδόσεις θα απαρνηθούν το «3» και από το 2014 διατίθενται στην αγορά ως Μ4. Κατάλληλη στιγμή λοιπόν για μια μικρή ανασκόπηση και μερικές σκέψεις.
Από το
Bαtmobile
στο Μ1
Η CSL, αν και κατασκευάστηκε από την Alpina ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που έφερε το εμβληματικό «Μ».Ο εξακύλινδρος εν σειρά κινητήρας απέδιδε 206 ίππους από 3.153 cc και μπορεί σήμερα να μην ακούγονται πολλοί, αλλά το 1971 ήταν state of the art. Όμως σε φιλοσοφικό επίπεδο η «Μ» (όπου Μ = Motorsport) δεν είχε γεννηθεί απλά για να αναβαθμίζει αυτοκίνητα παραγωγής. Ο κύριος στόχος του BMW Motorsport GmbH, γνωστού περισσότερο ως Μ-Technik, ήταν να γεννήσει μια νέα σειρά αυτοκινήτων που θα έδιναν στην BMW την πιο up-market εικόνα που χρειάζονταν. Τελικά όμως μόνο ένα αυτοκίνητο τέτοιων ορέξεων κατασκευάστηκε ποτέ και αυτό δεν ήταν άλλο από τη σχεδόν μυθική Μ1. Αυτή τη φορά το βάρος της ιδέας, της εξέλιξης, αλλά και της κατασκευής έπεσε στα χέρια της Lamborghini, η οποία εκείνες τις ημέρες περνούσε ακόμα μια οικονομική κρίση. Το αυτοκίνητο με τον κινητήρα στο κέντρο έμεινε μοναδικό στα χρονικά της BMW και μην το ψάχνετε γιατί τελικά κατασκευάστηκαν μόλις 457 αντίτυπα, πριν το διοικητικό συμβούλιο των Γερμανών αποφασίσει ότι η συνεργασία με τους Ιταλούς ήταν χαμένη υπόθεση.
E30 M3 (1985-1992)
Από τα τυχερά του επαγγέλματος: το σκληρό κάθισμα της πρώτης Ε30. Παρουσιάστηκε το 1985 με τον τετρακύλινδρο κινητήρα των 2,3 λίτρων να αρχίζει από τους 192 ίππους και να ανεβαίνει μέχρι τους 217 στην έκδοση EVO 2 και στους 235 στην EVO 3 (Sport Evolution), αλλά με διακόσια κυβικά ακόμα. Όμως τίποτα, η σχεδόν τίποτα δεν ήταν ίδιο με το αυτοκίνητο παραγωγής, αφού σχεδόν τίποτα δεν ταιριάζει από εκείνο παρά μόνο το καπό και η οροφή. Ακόμα και τα εμπρός και πίσω τζάμια είχαν διαφορετική κλίση για καλύτερη αεροδυναμική! Το σύνολο της παραγωγής συμπεριλαμβανομένων και των εκδόσεων Cecotto έφτασε τα 16.202 αντίτυπα. Οι αγωνιστικές του επιτυχίες τεράστιες έχοντας κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αυτοκινήτων Τουρισμού (1987), το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1987 και 1988), το Βρετανικό Πρωτάθλημα (1988 και 1991) το Ιταλικό Superturismo (1987, 1989, 1990 και 1991) καθώς και το Γερμανικό Meisterschaft (1987 και 1989).
Ε36 Μ3 (1992-1999)
Στην επόμενη γενιά ο κινητήρας απέκτησε όχι μόνο δύο κυλίνδρους περισσότερους, αλλά και ανέβηκε στα τρία λίτρα αποδίδοντας αρχικά 282 ίππους. Ακολούθησε έκδοση GT με 295 ίππους και όταν το 1995 ο κινητήρας μεγάλωσε ακόμη περισσότερο στα 3,2 λίτρα οι ίπποι έφτασαν τους 316. Ήταν ίσως το λιγότερο πετυχημένο «Μ» σε υλοποίηση, αλλά οι πωλήσεις έφτασαν τα 46.525 coupe, 12.114 Cabriolet και 12.603 sedan. Πάντως υπήρξε και ελαφριά έκδοση χωρίς εξοπλισμό και με αλουμινένιες εξωτερικά επιφάνειες για τις πόρτες με αποτέλεσμα να αφαιρεθούν 150 κιλά.
Ε46 Μ3 (2000-2006)
Φόρεσε τον δυνατότερο ατμοσφαιρικό κινητήρα που παρουσίασε ποτέ η BMW με 343 ίππους από 3,2 λίτρα και έζησε μόνο σε δύο καρότσες, αφού η τετράθυρη έκδοση δεν θεωρήθηκε πως διέθετε την εικόνα που απαιτούνταν, πουλώντας τελικά 85.744 αντίτυπα. Η καρότσα αυτή είναι από τις ομορφότερες που έχουν παρουσιαστεί ποτέ από το Μόναχο, πιο ώριμη, αλλά και ποιοτική μαζί με αναβαθμισμένο εσωτερικό, αλλά και εξελιγμένες πλέον αναρτήσεις, ειδικά πίσω.
Με 343 ίππους στις 7.900 σ.α.λ. ο εξακύλινδρος εν σειρά κινητήρας πραγματικά… ξυρίζει! Με ροπή 365 Nm στις 4.900 σ.α.λ. ο κινητήρας είναι τόσο πλούσιος σε δύναμη και ήχους, που θα τον κατατάσσαμε στη συμφωνική μουσική! Όσο για το αμάξωμα, αυτό είχε την μοναδική ιδιότητα για αυτοκίνητο με τον κινητήρα εμπρός και την κίνηση πίσω, με κατανομή 50/50.
Όμως η απόλυτα καλύτερη έκδοση ήταν αυτή των λιγότερων κιλών. Από την εκπληκτική CSL (Coupe Sport Leichtbau) μόλις 1.400 αντίτυπα κατασκευάστηκαν, για μια και μόνη χρονιά, το 2004 και σε μόνο δύο χρώματα, το ανοιχτό γκρι και το μαύρο μεταλλικό. Είχε χάσει 110 κιλά και εκτός από τις πολυτέλειες που είχαν αφαιρεθεί, όπως ο κλιματισμός, υπήρχαν και μέρη από συνθετικά υλικά. Επίσης οι αναρτήσεις ήταν πιο σκληρές και τα φρένα αναβαθμισμένα, ενώ ο κινητήρας είχε αποκτήσει 17 ίππους ακόμα χάρη σε νέους εκκεντροφόρους, εισαγωγές και πολλαπλή εξαγωγής.
Ε90/92/93 Μ3 (2007-2013)
Τέλος εποχής για τον εξακύλινδρο εν σειρά κινητήρα και αρχή για ένα νέο, πραγματικά θηριώδη V8 με 420 ίππους στις 8.300 σ.α.λ. με ροπή 400 Nm στις 3.900 σ.α.λ. που έδινε καταιγιστικές επιδόσεις (0-100 km/h σε 4,8 sec η χειροκίνητη Coupe). Ακολουθούσε και εδώ εξάρι κιβώτιο ταχυτήτων και εφτά σχέσεων διπλού συμπλέκτη M-DCT. Η οροφή ήταν από ανθρακονήματα και τελικά επέστρεψε η τετράθυρη έκδοση πλάι στις coupe και convertible. Το 2004 σημαίνει το τέλος της coupe M3, τη θέση της οποίας όπως είπαμε πήρε η νέα Μ4.