Jaguar SS100: Αντάξια αρχή

Αν θέλαμε με μια λέξη να αναφερθούμε στο αρχέτυπο βρετανικό αυτοκίνητο, αυτό θα ήταν το όνομα της Jaguar. Τώρα όμως το πώς ένα αιλουροειδές έφτασε να αντιπροσωπεύει ότι πιο βρετανικό, αυτό είναι μια σχεδόν περίεργη ιστορία. Και όλα άρχισαν από εδώ, από αυτό εδώ το αυτοκίνητο την SS100, γιατί όπως το θέλει η ιστορία ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που πείρε το όνομα «Jaguar» και συνδέθηκε με το μυστηριώδες ολόμαυρο αιλουροειδές που… πετά.

Το προηγούμενο αυτοκίνητο του William Lyons, ονομάζονταν S.S. 90 (με τελείες ενδιάμεσα) τα οποία υποτίθεται ότι ήταν τα αρχικά των Standard Swallow ή Swallow Sports (κάτι που ποτέ δεν διευκρίνισε ο Lyons) και που αντιπροσώπευαν τον κατασκευαστή, δηλαδή την Swallow (που ήταν η αρχική ονομασία της εταιρείας του Lyons) και την Standard Motor Company, η οποία τους προμήθευε τα μηχανικά μέρη.

 

Η πρώτη φάση

Ο William Lyons και William Walmsley ίδρυσαν την Swallow Sidecar Company το 1922 στο Blackpool με στόχο την κατασκευή «καλαθιών» για μοτοσυκλέτες, κάτι που ήταν πολύ διαδεδομένο εκείνες τις ημέρες. Το επόμενο βήμα ήταν φυσικά η δημιουργία υπερκατασκευών για αυτοκίνητα, αλλά μην νομίζετε ότι άρχισαν από ψηλά, αντίθετα η επιχειρηματική ιδιοφυία του Lyons τον ώθησε στη δημιουργία υπερκατασκευών πάνω σε φτηνά και προσιτά μηχανικά μέρη. Αρχικά βάσισε τα αυτοκίνητά του πάνω σε μηχανικά μέρη της Austin, ακόμα και Fiat, ενώ αργότερα συνεργάστηκε με τον John Black της Standard και αυτό γέννησε την S.S. Cars Ltd το 1934, η οποία μόλις το 1945 άλλαξε σε Jaguar Cars Ltd (το 1956 του απενεμήθη ο τίτλος του Sir) και αυτό γιατί στον πόλεμο τα δύο «S» έφερναν όχι και πολύ ευχάριστες αναμνήσεις.

Και μπορεί ο Lyons να χαρακτηρίστηκε σαν ένας σκληρός επιχειρηματίας, αλλά από την άλλη ήταν ένας από τους μεγαλύτερους βρετανούς σχεδιαστές έχοντας στο ενεργητικό του αυτοκίνητα σαν τα SS100, XK, XJ, C-type και D-type. Ένα όχι μικρό κατόρθωμα για κάποιον ο οποίος ποτέ δεν καυχήθηκε ότι ήταν σχεδιαστής.

 

SS100

Πολλοί θα υποστηρίξετε ότι τα πρώτα αυτοκίνητα του Lyons δεν ήταν τίποτα περισσότερο από συρραφή μηχανικών μερών αγορασμένων από τα ράφια υποκατασκευαστών και ίσως έτσι να είναι. Μόνο που σε όλη την εξίσωση δεν συμπεριλάβατε το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Lyons ο οποίος κατάφερε με αυτό τον τρόπο κατάφερε να πουλά αυτοκίνητα που φαινόταν πολύ πιο ακριβά από τις μόλις 395 λίρες, που κόστιζε η SS100 εκείνες τις ημέρες! Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό, γιατί δεν ήταν απλά μια κούφια «value for money» αγορά, αλλά μαζί ένα πραγματικό σπορ και γρήγορο αυτοκίνητο.

Παρουσιάστηκε το 1936 και το τελευταίο παραδόθηκε το 1941 με το «100» να αναφέρεται στις επιδόσεις του, δηλαδή ότι μπορούσε να ξεπερνά τα 100 μίλια την ώρα.

Με μεταξόνιο 2,64 μ. βασιζόταν πάνω στο saloon και αποτέλεσε τη πρώτη μεγάλη εμπορική επιτυχία της Jaguar. Ο κινητήρας ήταν μια εξέλιξη του παλιού κινητήρα της Standard των 2,5 λίτρων που είχε όμως νέα κεφαλή με επικεφαλής βαλβίδες, χάρη στους William Heynes και Harry Weslake με αποτέλεσμα οι ίπποι από τους 70 να ανέβουν στους 100 σε πρώτη φάση. Το 1938 τέλος ο κινητήρας μεγάλωσε σε 3,5 λίτρα και οι ίπποι αυξήθηκαν στους 125.

Η τιμή του αυτοκινήτου κατά την παρουσίασή του ήταν 395 λίρες και η μεγάλη έκδοση ανέβηκε στις 445, ενώ υπήρξε και έκδοση coupe, η οποία όμως κατασκευάστηκε σε ένα και μόνο αντίτυπο.

Αποτέλεσε την αρχή της Jaguar και ήταν μια μεγάλη εμπορική επιτυχία. Μην νομίζετε όμως ότι πούλησε χιλιάδες, γιατί εκείνες τις ημέρες η επιτυχία μετριόνταν αλλιώς. Θα εκπλαγείτε αλλά κατασκευάστηκαν μόλις 198 αυτοκίνητα με τον μικρό κινητήρα και 116 με τον μεγάλο από τα οποία τα 49 εξήχθησαν. Και αν σας ενδιαφέρουν οι τιμές τους σήμερα, κοντά στις 200.000 λίρες!

 

Μηχανικά

Ο εξακύλινδρος εν σειρά κινητήρας που βασικά ανήκε στον μεγάλο Weslake φτάνει τα 2.663 κ.εκατ., ο εκκεντροφόρος ζει στο πλάι με επικεφαλής βαλβίδες και η τροφοδοσία γίνεται μέσα από δύο καρμπυρατέρ της SU. Αποδίδει 104 ίππους στις 4.600 σ.α.λ. και το κιβώτιο ταχυτήτων διαθέτει τέσσερις σχέσεις. Το πλαίσιο είναι τύπου σκάλας  και οι αναρτήσεις εμπρός και πίσω δεν ήταν τίποτα άλλο από άκαμπτος άξονας στηριγμένος πάνω σε μισά ημιελλειπτικά φύλλα σούστας και τηλεσκοπικά αμορτισέρ. Τέλος τα φρένα ήταν ταμπούρα σε όλους τους τροχούς και το βάρος του δεν ξεπερνούσε τα 1.150 κιλά.

Τίποτα το αξιοπρόσεκτο, όμως αρκετό για την δημιουργία του πιο βρετανικού από όλα τα αυτοκίνητα του νησιού!