Toyota Supra: Super cult

Ήταν σίγουρα μια μελαγχολική μέρα, όταν η Toyota ανακοίνωσε την διακοπή της παραγωγής της Supra. Όχι βέβαια ότι δεν το περιμέναμε, αφού οι πωλήσεις είχαν συρρικνωθεί σημαντικά και όλοι γνώριζαν ότι το αυτοκίνητο παρέμενε στη γραμμή παραγωγής περισσότερο για λόγους image και λιγότερο για λόγους profit. Άλλωστε και η Mazda είχε ήδη ξαποστείλει το RX-7 και η Nissan είχε αποχωριστεί το 300ZX, απογυμνώνοντας ουσιαστικά την Ιαπωνία από τα supercars της.

 

Η αρχή

Όλα ξεκίνησαν το 1979 όταν η πρώτη Supra έκανε την εμφάνισή της, η οποία όμως θα πρέπει να τονίσουμε ότι δεν ήταν τίποτα άλλο από πιο μακριά Celica, η οποία είχε πάρει σχεδόν 22 εκατοστά μεταξόνιο και 34 εκατοστά συνολικό μήκος. Φορούσε όμως τώρα τον μεγάλο εξακύλινδρο κινητήρα από το Cressida με 2.563 κ.εκατ. και αρχικά παρουσιάστηκε σαν μια «top of the line» παραλλαγή φέροντας και τα δύο ονόματα ως Celica Supra, πριν εκπέσει το Celica. Μην περιμένετε πάντως ότι είχε τις όποιες sport διαθέσεις, αφού οι 110 ίπποι του κινητήρα της ήταν πολύ λίγοι. Ήταν απευθυνόμενη κυρίως σε πιο luxury καταστάσεις. Να σημειώσουμε εδώ ότι ο κινητήρας ήταν πάντα τοποθετημένος εμπρός, η κίνηση μεταφέρονταν πίσω και ο άκαμπτος άξονας στηρίζονταν πάνω σε τέσσερις διαμήκεις βραχίονες. Όσο για τις πωλήσεις της, μπορεί να πει κανείς ότι ήταν μάλλον χαμηλές με 26.207 την πρώτη χρονιά (1979), 21.542 την επόμενη και 16.146 το 1981, πριν πάρουμε μια ολοκαίνουργια Supra το 1982.


Και πάλι το αυτοκίνητο μοιράζονταν το πλαίσιο της Celica και το όνομα «Celica Supra» συνέχισε να υφίσταται, αλλά τώρα είχαν γίνει κινήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση. Τώρα η σχεδίαση ήταν διαφοροποιημένη από τη μεσαία κολώνα και εμπρός με αναδιπλούμενα φώτα και η πίσω ανάρτηση ήταν πλέον ανεξάρτητη! Επίσης ο κινητήρας είχε αποκτήσει κεφαλή με δύο εκκεντροφόρους και ο κυβισμός ανέβηκε 2.759 κ.εκατ. αποδίδοντας 145 ίππους. Όλα αυτά βοήθησαν ώστε οι πωλήσεις να φτάσουν τα 34.048 αντίτυπα την πρώτη χρονιά της παρουσίασης (1982) οι οποίες όμως έπεσαν στις 23.568 το 1985. Ήταν καιρός για μια ακόμα αναβάθμιση.

 

Η ωρίμανση

Η τρίτη γενιά απομακρύνθηκε από τη Celica και απέκτησε τη δικιά της οντότητα. Ήταν ένα μεγάλο βήμα προς μια άλλη πιο σπορτίβικη κατεύθυνση. Και αυτό γιατί ενώ το 1986 η Celica μετέφερε τη κίνηση εμπρός, η Supra παρέμεινε πιστή στη κίνηση πίσω με αναβαθμισμένη ανάρτηση που τώρα αποτελούνταν από διπλά ψαλίδια και στους τέσσερις τροχούς και με τον εξακύλινδρο πλέον κινητήρα να έχει φτάσει τα 3,0 λίτρα και τους 200 ίππους. Η σχεδίαση παρέμεινε προσαρμοσμένη στα αμερικάνικα πρότυπα με τα αναδιπλούμενα εμπρός φώτα, αλλά τώρα το αυτοκίνητο ήταν πολύ καλύτερο, μπορούμε να πούμε ότι ήταν πλέον ένα κανονικό sport pleasure object. Ήταν το πιο ακριβό αυτοκίνητο της Toyota, αλλά αυτό δεν την εμπόδισε να πουλήσει 33.823 κομμάτια το 1986. Την επόμενη χρονιά μάλιστα η Toyota έκανε ακόμα ένα σημαντικό βήμα και πρόσθεσε υπερσυμπιεστή, αλλά οι ίπποι δεν ήταν ο στόχος αφού παρά το intercooler η προσθήκη αυτή ανέβασε την ιπποδύναμη μόνο κατά 30 ίππους.

 

Η λήξη

Έτσι λίγο πολύ και με αλλαγές στα σημεία θα φτάσουμε στο 1993 οπότε και πάλι η Toyota παρουσίασε μια ολοκαίνουργια Supra. Η γεμάτη καμπύλες σχεδίαση ήταν μάλλον υποτονική και όχι εμπνευσμένη και ο κινητήρας παρέμεινε εν σειρά εξακύλινδρος, αλλά το αυτοκίνητο είχε κάνει ακόμα ένα σημαντικό βήμα με οδική συμπεριφορά πολύ πιο εξελιγμένη. Ο τρίλιτρος κινητήρας τώρα απέδιδε 220 ίππους, αλλά και πάλι υπήρχε υπερτροφοδοτούμενη έκδοση (με δύο υπερσυμπιεστές) που ανέβαζε τα άλογα στα 320 και το χειροκίνητο κιβώτιο ήταν έξι σχέσεων! Οι πωλήσεις όμως ποτέ δεν κατάφεραν να σταθούν στο ύψος των δυνατοτήτων του αυτοκινήτου και με νούμερα που δεν ξεπέρασαν τα 1.379 κομμάτια (1997), φυσικό ήταν να μπει τέλος, το 2002.