Ayrton Senna & Mercedes-Benz: Ήταν γραφτό

Πολύ πριν τις ημέρες του internet πρέπει να σας πούμε ότι ΝΑΙ υπήρχε ζωή, ΝΑΙ συνέβαιναν πράγματα και μάλιστα σημαντικά. Γυρίζουμε λοιπόν πίσω στο 1984 για να πάρουμε μια γεύση από αυτό που μετά από λίγα χρόνια όλοι θα ξέραμε: Το φαινόμενο Ayrton Senna! Ήταν ένας αγώνας μόνο για celebrities με την ευκαιρία των εγκαινίων της νέας πίστας του Nurburgring και φυσικά τη βρεγμένη εκείνη μέρα είχαν μαζευτεί τα "καλύτερα παιδιά". Για να γιορτάσει τη νέα πίστα η Mercedes-Benz, τι πιο φυσικό (;) οργάνωσε ένα αγώνα με ίδια αυτοκίνητα και γι’ αυτό το σκοπό συγκέντρωσε την αφρόκρεμα των οδηγών αγώνων.

 

Το αυτοκίνητο

Το αυτοκίνητο ήταν παραγωγής και ότι πιο αγωνιστικό διέθετε εκείνες τις ημέρες η Mercedes-Benz. Δεν ήταν άλλο από την 190Ε (περιποιημένη από την Cosworth) με τον γρήγορο κινητήρα, αλλά με ραδιόφωνο πάνω στις μαλακές της, για πίστα, αναρτήσεις. Ο κινητήρας των 2,3 λίτρων είχε φορεθεί στη μικρή 190, για να τα βάλει με την «Μ» του αντίπαλου δέους, αλλά το τιμόνι ποτέ δεν πρόσφερε καλή επικοινωνία. Και μπορεί τότε να θεωρούνταν σαν ένα από τα πιο γρήγορα saloon, αλλά σήμερα πολλά… πετρέλαια είναι πολύ πιο σβέλτα. Ο τετρακύλινδρος κινητήρας έφτανε τα 2.299 κ.εκατ. με 182 ίππους στις 6.200 σ.α.λ. και το κιβώτιο ταχυτήτων ήταν πέντε σχέσεων, με το βάρος του στα 1.230 κιλά.

 

Η ιδέα

Η original πίστα του Nordschleife δεν ήταν περίφημη μόνο για την ικανότητά της να σπάει αυτοκίνητα, αλλά και για το γεγονός ότι έστελνε οδηγούς στον άλλο κόσμο με τρομερή συχνότητα. Μετά μάλιστα το ατύχημα του Niki Lauda το 1976 δεν ξαναοργανώθηκαν εκεί αγώνες παγκοσμίου επιπέδου. Έτσι σχεδιάστηκε μια νέα πίστα… λίγα μέτρα πιο κάτω (μάλιστα σε κάποιο σημείο οι δύο πίστες συναντούνται, χωρίς όμως να ενώνονται), με όλα τα γνωστά επίπεδα ασφαλείας, η οποία άλλωστε χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.

Τι καλύτερο λοιπόν για τον εορτασμό των εγκαινίων, ειδικά όταν αυτός συνέπιπτε με την παρουσίαση της Mercedes-Benz 190E (η οποία αρχικά γεννήθηκε για να ομολογκριστεί στους αγώνες ράλι, αλλά που τελικά έμελλε να κάνει καρριέρα στις πίστες ταχύτητας στο DTM) με την διοργάνωση ενός αγωνιστικού show. Η ιδέα ήταν να οργανώσουν ένα αγώνα/επίδειξη με είκοσι αυτοκίνητα και με πολυπρωταθλητές στα καθίσματα, ώστε να πάρει όσο το δυνατό περισσότερη δημοσιότητα με τον αγώνα τελικά να διεξάγεται στις 12 Μαίου 1984.

 Μέχρι τότε ο Senna είχε κερδίσει το Βρετανικό Πρωτάθλημα Formula 3 και είχε ήδη λάβει μέρος σε τέσσερις αγώνες την Formula 1 στο κάθισμα μιας Toleman. Αυτά σε ηλικία 24 μόλις ετών.

Η Mercedes-Benz λοιπόν «αέρισε» το βιβλιάριο επιταγών και τελικά η παρέα που μαζεύτηκε δεν ήταν καθόλου ευκαταφρόνητη. Περιελάμβανε ονόματα όπως Jack Brabham, Phil Hill, John Surtees, Denny Hulme, Niki Lauda, James Hunt, Jody Scheckter, Keke Rosberg, Alain Jones τους βετεράνους Stirling Moss, John Watson, Jacques Laffite, Elio de Angelis και Carlos Reutemann, καθώς και τον νεαρό τότε και πολλά υποσχόμενο Alain Prost, για να αναφέρουμε μόνο μερικούς! Μια καθόλου ευκαταφρόνητη παρέα. Για πολλούς από αυτούς ο αγώνας αυτός δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα καλοπληρωμένο Σαββατοκύριακο, για άλλους διασκέδαση και για άλλους μια ευκαιρία να αποδείξουν την αξία τους...

 

Ο αγώνας

Με το πέσιμο της καρό σημαίας τερματισμού όλοι πλέον ξέραμε ότι το μέλλον ανήκε σε αυτόν εδώ τον βραζιλιάνο που ντριφτάροντας με τους τέσσερις τροχούς στην τελευταία στροφή πήρε τη νίκη. Εκείνη την ημέρα μάθαμε αυτό που όλοι ξέραμε, ότι δηλαδή o Ayrton Senna ήταν ο πιο γρήγορος. Εκμεταλευόμενος κάθε εκατοστό της πίστας φάνηκε ότι ήξερε πολύ καλά το παιχνίδι του ελέγχου στο όριο, χωρίς τη παραμικρή περιττή κίνηση, με απόλυτη οικονομία. Ακριβώς αυτός ήταν ο Ayrton, ένα φαινόμενο!

Ο Senna φάνηκε από την αρχή ότι δεν βρισκόταν εκεί για να παίξει και μάλιστα είχε τη πρώτη του επαφή με τον μετέπειτα αντίπαλό του, ο οποίος θα οριοθετούσε και την αγωνιστική καριέρα. Αυτός δεν ήταν άλλος από τον Alain Prost, που μάλιστα προθυμοποιήθηκε να τον «πετάξει» με το ελικόπτερό του μέχρι τη πίστα. Τότε δεν υπήρχε ακόμα ένταση μεταξύ τους, για λίγο δηλαδή, μέχρι που ο Γαλλος έκανε τον ταχύτερο γύρο στα δοκιμαστικά, με τον Reutemann δεύτερο και τον Senna τρίτο!

Με το πέσιμο της σημαίας της εκκίνησης ακολούθησε αυτό που ξέραμε, δηλαδή χάος, γιατί τι άλλο θα μπορούσε να συμβεί όταν κανείς αφήνει μεγάλα παιδιά με τεράστο ΕΓΩ ελεύθερα στη πίστα. Έκανε κρύο και ψιλόβρεχε, ενώ γύρω η πίστα κάθε άλλο παρά τελειωμένη ήταν με λάσπη, αντί σημεία εξόδου και με τις κερκίδες ημιτελής. Ο Senna ξεφορτώθηκε τον Reutemann στην εκκίνηση και λίγο αργότερα πέρασε και τον Prost, παίρνοντας τη καρό σημαία, εμπρός από τον Niki Lauda. Ένα χρόνο αργότερα στη πίστα του Estoril στην Πορτογαλία ο Senna θα κέρδιζε το πρώτο από τα 41 Grand Prix της αγωνιστικής καριέρας.  

 

Στην ιστορία

Το γκρι-μεταλλικό αυτοκίνητο του Ayrton με τα original αγωνιστικά νούμερα (Νο11) παρέμεινε στο μουσείο των γερμανών και σήμερα είναι μέρος της συλλογής του αγωνιστικού μουσείου στο Nurburgring.