Ράλλυ Ακρόπολις: 5+1 μεγάλες στιγμές

To Ράλλυ Ακρόπολις διοργανώθηκε για πρώτη φορά το 1953 με πρώτο νικητή στην ιστορία του τον Nίκο Παπαμιχαήλ με Jaguar XK 120. Ήταν ουσιαστικά η εξέλιξη του Ράλλυ ΕΛΠΑ. Σύντομα το ελληνικό ράλλυ τράβηξε το ενδιαφέρον δυνατών ξένων συμμετοχών, με τον Walter Schock να είναι ο πρώτος μη Έλληνας νικητής του αγώνα, τερματίζοντας το 1956 στην πρώτη θέση με μια Mercedes-Benz 300 SL. Το 1956 ο αγώνας συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος, ενώ το 1973 είναι η χρονιά που το Ράλλυ Ακρόπολις μπαίνει στο καλαντάρι του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Ράλλυ.

Με την πάροδο των χρόνων, ο ελληνικός αγώνας κέρδισε τη φήμη του πιο σκληρού ράλλυ στην Ευρώπη. Ο τερματισμός αποτελούσε για τους περισσότερους πραγματική νίκη, γι’ αυτό άλλωστε το Ακρόπολις είναι από τα ράλλυ με το μεγαλύτερη ιστορία και κύρος στο θεσμό του WRC. Η εκκίνηση στην Ακρόπολη και οι πανέμορφες διαδρομές κέρδιζαν το θαυμασμό των οδηγών, των οποίων τα όνειρα και οι προσδοκίες για νίκη συνήθως κατέρρεαν σε κάποια από τις φυτευτές πέτρες που παραμόνευαν στα σκληρά ελληνικά χώματα.
Οι στιγμές που διαδραματίστηκαν στον ελληνικό αγώνα όλα αυτά τα χρόνια και που έμειναν στην ιστορία, είναι αμέτρητες. Εμείς ξεχωρίσαμε 6 από αυτές, έτσι για να πάρουμε μια ιδέα από τη δυσκολία και τον έντονο ανταγωνισμό που πάντα διέκρινε το Ράλλυ Ακρόπολις.

 

 1970: Η Alpine αλλάζει τα δεδομένα 

Το 1970, οι Alpine κατέρριψαν όσα ίσχυαν μέχρι εκείνη τη χρονιά. Μετά από την κυριαρχία των “θωρηκτών” της Saab, της Volvo, της Mercedes και της Ford τη δεκαετία του 1960, οι πανάλαφρες Alpine A110 πέτυχαν το ακατόρθωτο: να κερδίσουν τον πιο σκληρό αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ. Τα μπλε γαλλικά κουπέ τερμάτισαν στην 1η (Jean-Luc Therier), τη 2η και την 6η θέση γενικής, τη στιγμή που οι δύο Porsche 911 και οι τρεις Lancia Fulvia δεν κατάφεραν καν να φτάσουν στη ράμπα του τερματισμού. Τα επόμενα χρόνια, οι Alpine κέρδισαν άλλες δύο φορές το Ράλλυ Ακρόπολις (1971 & 1973).

 

 1976: Μόνο τα Datsun επέζησαν 

Το Ράλλυ Ακρόπολις του 1976 είναι ένα τρανό παράδειγμα της σκληρότητας που χαρακτήριζε τον ελληνικό αγώνα. Οι δύο από τις τρεις εργοστασιακές Lancia Stratos (των Bjorn Waldegard και Raffaele Pinto) εγκατέλειψαν από την αρχή, αφήνοντας τα ηνία στην 3η, του Mauro Pregliasco. Ούτε και αυτή όμως είχε καλύτερη τύχη. Στη συνέχεια, πέρασε εμπρός ο Jean Ragnotti, μέχρι που κατέρρευσε ο πίσω άξονας της Renault-Alpine A310. Όταν εγκατέλειψε και η Toyota του Ove Andersson, έμειναν μόνο τα δυο Datsun στη μάχη της νίκης. Το αργό αλλά θηρίο αντοχής και αξιοπιστίας Datsun 160J του Harry Kallstrom έφτασε τελικά πρώτο στον τερματισμό.

 

 1990: Νίκη Sainz, στην 12η προσπάθεια 

Το 1989 ο Carlos Sainz μεταπήδησε στο στρατόπεδο της Toyota, διαβλέποντας πως η Celica ήταν η μόνη του ελπίδα να ανταγωνιστεί τις ακαταμάχητες Lancia Delta. Εκείνη τη χρονιά όμως δεν έμελε στον Ισπανό να γευτεί τη σαμπάνια της νίκης. Κάτι που τελικά κατάφερε στον 12ο αγώνα του με την Toyota, στο Ράλλυ Ακρόπολις του 1990, κερδίζοντας το τρίο της Lancia: Juha Kankkunen, Miki Biasion και Didier Auriol.

 

 2001: Ford εναντίον Ford μέχρι το τέλος 

Ο Colin McRae κέρδισε έναν δραματικό αγώνα. Ο Σκωτσέζος ξεκίνησε την τελευταία ειδική με διαφορά μόλις 7,5 sec εμπρός από τον ομόσταυλο Carlos Sainz με το άλλο Ford Focus. Τότε υπήρχε και τηλεοπτική κάλυψη του αγώνα, με τους λάτρεις του σπορ να περιμένουμε με αγωνία το τελικό αποτέλεσμα της ενδο-ομαδικής κόντρας. Τελικά, ο κινητήρας του El Madator παρέδωσε το πνεύμα μόλις 8 km πριν τον τερματισμό, δίνοντας τέλος στη μεγάλη μάχη και δίνοντας στον Colin την 4η νίκη του στην Ελλάδα. Με τη νίκη του αυτή, την οποία το αφεντικό της ομάδας της Ford, Malcom Wilson, χαρακτήρισε “γλυκόπικρη”, ο McRae έφτασε τις 23 συνολικά στην καριέρα του στο WRC, ισοφαρίζοντας τότε το ρεκόρ των Sainz και Juha Kankkunen.

 

 2002: Ο Colin “McCrash” κάνει τη μεγάλη ανατροπή 

Από τα πρώτα χρόνια εμπλοκής του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, στις αρχές του ’90, ο ταχύτατος Colin McRae είχε αποκτήσει το παρατσούκλι McCrash, εξαιτίας των συχνών ατυχημάτων του. Το 2002 στο Ράλλυ Ακρόπολις όμως, έκανε τη μεγάλη ανατροπή: Κέρδισε τον αγώνα χωρίς να κάνει τον κορυφαίο χρόνο σε καμία ειδική διαδρομή! Ο Mr flat-out σε εκείνο το ράλλυ επέδειξε τρομερή αυτοσυγκράτηση και κατάφερε να ελέγξει το δεξί του πόδι (!) όσο κανείς άλλος. Αυτή ήταν η τελευταία νίκη του μακαρίτη στην Ελλάδα, ο οποίος έχει κερδίσει συνολικά πέντε φορές τον εθνικό μας αγώνα και κατέχει το ρεκόρ των περισσότερων νικών στο Ράλλυ Ακρόπολις.

 

 2005: Το πάρτυ στο Ολυμπιακό Στάδιο 

Μία χρονιά μετά τον Ευρωπαϊκό τίτλο στο ποδόσφαιρο και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Ελλάδα έγινε πάλι τρανό παράδειγμα στο χώρο του αθλητισμού, του μηχανοκίνητου αυτή τη φορά. Η σούπερ ειδική στο Ολυμπιακό Στάδιο ήταν μια υπέροχη φιέστα, τόσο για τους αγωνιζόμενους όσο και για τους 62.000 θεατές. Στην όμορφη διαδρομή τα αυτοκίνητα έτρεχαν ανά δύο, προσφέροντας μοναδικό θέαμα που θα μείνει για πάντα στη μνήμη μας. Για την ιστορία, τον αγώνα κέρδισε ο Sebastien Loeb.