Adrian Newey: Ένας κλασικός ονειροπόλος
Μπορεί ένας εν ζωή σχεδιαστής να είναι κλασικός; Μπορεί αν είναι ο Newey. Και αυτό γιατί το μεγάλο αυτό μυαλό έχει σχεδιάσει αυτοκίνητα που θα μείνουν για πάντα κλασικά στην ιστορία των αγώνων, μόνο και μόνο γιατί ήταν ένας επαναστάτης!
- -
- -
Ο Adrian Newey είναι ένας οραματιστής, ο σχεδιαστής που επηρέασε όσο κανένας άλλος τη Formula 1. Άλλωστε είναι ο μόνος σχεδιαστής που έχει κατακτήσει τίτλους με τρείς διαφορετικές ομάδες!
Η ιστορία μας πάει πίσω στο Αμερικάνικο Πρωτάθλημα Indycar όταν ακόμα ο Adrian εργάζονταν στην από εκεί πλευρά του Ατλαντικού και στον Robin Herd (που ήταν συνιδρυτής της March) που απλά του ανακοίνωσε ότι πλέον ήταν έτοιμοι να κάνουν το μεγάλο βήμα στον θαυμαστό κόσμο της Formula 1.
Leyton House
Ο Ιάπωνας Akira Akagi θα έβαζε τα χρήματα και η March το know-how. To χρώμα του αυτοκινήτου θα ήταν το ανοιχτό τιρκουάζ της Leyton House και στο κάθισμα θα βολευόταν ο Ivan Capelli. Όμως το μυστικό όπλο της ομάδας δεν ήταν άλλο από τον νεαρό σχεδιαστή Adrian Newey. Τότε αν θυμάστε το πρωτάθλημα της F1 ήταν χωρισμένο στα δύο. Από τη μια οι υπερτροφοδοτούμενοι κινητήρες και στις πίσω θέσεις του grid στριμώχνονταν οι 3,5 λίτρων ατμοσφαιρικοί κινητήρες, που υπολείπονταν κατά 150 ίππους. Με 650 ίππους λοιπόν η νέα ομάδα θα έπρεπε να «βρει» ταχύτητα από αλλού. Θα έπρεπε το αεροδυναμικό πακέτο να ήταν αποδοτικό και ο Adrian αποδείχτηκε… μάγος σε αυτό!
Το 1988 ήταν η χρονιά που η McLaren-Honda κυριάρχησε στο πρωτάθλημα, κερδίζοντας όλους τους αγώνες εκτός από έναν. Όμως αυτή δεν ήταν η μόνη έκπληξη, ήταν και η ομάδα της March με την απόδοσή της. Μάλιστα ο Ivan Capelli κατάφερε να προσπεράσει τον Senna στο Estoril και ήταν επικεφαλής του αγώνα στη Suzuka. Μυστικό της σχεδίασης η ανασηκωμένη μύτη του αυτοκινήτου, που προηγήθηκε κατά δυο χρόνια της σχεδίασης της Tyrrell 019 του Harvey Postlethwaite. Όμως αυτή η καλή απόδοση διήρκεσε μόλις ένα χρόνο, καθώς τα οικονομικά του Akagi άρχισαν να εξανεμίζονται και η CG891 δεν ήταν επιτυχημένη. Το 1990 η χρονιά άρχισε και πάλι άσχημα, αλλά μετά τα μέσα της χρονιάς η CG901 έφτασε να είναι επικεφαλής του αγώνα στο Γαλλικό GP και φάνηκε ότι θα μπορούσε ακόμα και να διεκδικήσει το πρωτάθλημα.
Williams
Όμως ο Newey είχε κουραστεί από την απουσία πόρων και μετακόμισε στην Williams μετά τον Βρετανικό αγώνα. «Αν είχαμε χρήματα θα μπορούσαμε να είχαμε κερδίσει ακόμα και αγώνες με την Leyton House!» Να θυμίσουμε ότι το Akagi συνελήφθη για οικονομικά εγκλήματα και η ομάδα της March διαλύθηκε πριν την αρχή του πρωταθλήματος το 1993. Και μπορεί ο Ιάπωνας να ήταν πίσω από τα κάγκελα, αλλά για τον Newey ήταν μια πολύ καλή χρονιά! Και μπορεί η CG901 να μην κέρδισε ούτε ένα αγώνα, αλλά τα μαθήματα που πήρε τα εφάρμοσε στην FW14 του 1991. Άλλωστε και ο ίδιος παραδέχτηκε ότι από την Leyton στη Williams δεν υπήρξε αρκετός χρόνος για ολική επανασχεδίαση. «Η σχεδιαστική φιλοσοφία ήταν η ίδια καθώς εντάχτηκα στην ομάδα τον Ιούλιο του 1990. Αν είχα παραμείνει στην Leyton θα είχα σχεδιάσει την 911. Και μπορεί η Williams να είχε μεγαλύτερο τεχνικό βάθος και πολύ περισσότερα χρήματα, αλλά σε αεροδυναμικό επίπεδο ήταν συμβατική».
Με την «ενεργή» FW14B ο Newey θα κατακτήσει τον πρώτο του τίτλο το 1992 με τον Nigel Mansell στο τιμόνι και θα ακολουθήσουν ακόμα πέντε παγκόσμιοι τίτλοι. Όμως η απαγόρευση των ηλεκτρονικών ήταν ένα μεγάλο χτύπημα για την ομάδα και η FW16 ήταν ένα αυτοκίνητο δύσκολο, για να το πούμε ευγενικά. Όμως δε θα το βάλει κάτω και παρά την απουσία του Ayrton Senna, το 1997 με τον Jacques Villeneuve στο τιμόνι θα κερδίσει ακόμα ένα τίτλο, τον τέταρτο μέσα σε έξι χρόνια. Ήταν καιρός για τον Newey να ετοιμάσει τις βαλίτσες του για νέες προκλήσεις.
McLaren
Επόμενη στάση του η ομάδα της McLaren. «Η μετάβαση δεν ήταν εύκολη. Το να εργάζεσαι στην McLaren ήταν μια τελείως διαφορετική εμπειρία. Η Williams ανήκε στους Frank και Patrick και την διοικούσαν σαν μια προσωπική επιχείρηση. Αντίθετα η McLaren ήταν μια μεγάλη απρόσωπη οργάνωση. Έφτασα εκεί τη πρώτη Αυγούστου του 1997 και εργάστηκα τουλάχιστον δώδεκα ώρες την ημέρα». Τα αποτελέσματα ήταν ανάμεικτα, μεγάλες νίκες και πρωταθλήματα με τον Mika Hakkinen το 1998, αλλά και απογοητεύσεις με τους Raikkonen και Montoya. Ήταν καιρός να γυρίσει ακόμα μια σελίδα. Ο «κόκκινος ταύρος» θα ήταν η επόμενη στάση του.
Red Bull
To 2010, είκοσι ολόκληρα χρόνια μετά την αποχώρησή του από την Leyton House ήταν και πάλι έτοιμος να κερδίσει με την RB5. Δεν τα κατάφερε με τη πρώτη, αλλά η RB6 ήταν το εισιτήριο για ακόμα ένα τίτλο. Με τη Red Bull πραγματικά θα κυριαρχήσει και θα κατακτήσει τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα από το 2010 ως το 2013.
Τελευταίος
Είναι από τους τελευταίους, αν όχι ο τελευταίος που ακόμα σχεδιάζει πάνω σε χαρτί (!), μια πρακτική που ακολουθεί από το 1980, οπότε και αποφοίτησε από το Southampton University. «Είμαι κάτι σαν δεινόσαυρος, πάντα σχεδιάζω από έξω προς τα μέσα, πρώτα εργάζομαι πάνω στις αεροδυναμικές παραμέτρους και μετά μέσα σε αυτές τις παραμέτρους τοποθετώ τα μηχανικά μέρη. Αποφοίτησα πολύ πριν το CAD (Computer Aided Design) εξελιχτεί και μάλλον το δικό μου είναι το μόνο σχεδιαστήριο που έχει απομείνει στην Formula 1»!
Συνολικά τα αυτοκίνητά του έχουν κερδίσει δέκα Πρωταθλήματα Κατασκευαστών - και δεν έχει τελειώσει. Είναι άλλωστε πολύ νέος ακόμα, γεννημένος στις 28 Δεκεμβρίου του 1958 στο Stratford Upon Avon! Και το ερώτημα είναι τελικά: Τους αγώνες τους κερδίζει ο οδηγός ή ο σχεδιαστής;