Ράλλυ χωρίς σκόνη γίνεται;

Εν αναμονή του προγράμματος του 2014, και ενώ οι φήμες περί αποχώρησης του δικού μας Ακρόπολις από το WRC πάνε και έρχονται, ήρθε η ώρα για τον πρώτο αμιγώς ασφάλτινο αγώνα της χρονιάς... το πασίγνωστο ADAC Rallye Deutschland.

Οι ασφάλτινοι αγώνες ποτέ δεν με ενθουσίαζαν. Αν εξαιρέσει κανείς την άκρως επιβλητικότερη εξωτερική εμφάνιση των αγωνιστικών, με τις χαμηλωμένες αναρτήσεις και τις τεράστιες 18άρες ζάντες, που όπως είναι φυσικό τραβάνε το βλέμμα των θεατών, από εκεί και πέρα το θέαμα που προσφέρει ένας ασφάλτινος αγώνας του WRC, δεν μπορεί σε τίποτα να συγκριθεί με αυτό ενός χωμάτινου.

Με την άποψη αυτή βέβαια δεν συμφωνεί καθόλου ο φακός μου... Η Γερμανία μπορεί να μην έχει να προσφέρει τίποτα σε θέαμα, έχει όμως το προνόμιο να διεξάγεται σε πανέμορφα τοπία. Ειδικές διαδρομές δίπλα στον ποταμό Mosel, ανάμεσα στους αμέτρητους αμπελώνες της περιοχής και στα γραφικά χωριά της Γερμανικής επαρχίας! Πραγματικά δεν χορταίνεις την ομορφιά του τόπου αυτού. Ιδιαίτερα κατά τη διάρκεια των αναγνωρίσεων των ειδικών (ποιος είπε ότι οι φωτογράφοι δεν κάνουν αναγνωρίσεις στις ειδικές διαδρομές του αγώνα...;), εκεί που έχεις πάντα τον ελεύθερο χρόνο να κάτσεις μερικά λεπτά, να απολαύσεις τη θέα και να ψάξεις για κάποια «παραλειπόμενα κλικ».

Από το άλλη, το Τρίερ (στο οποίο βρίσκεται και το κέντρο του αγώνα τα τελευταία χρόνια), είναι μια ήσυχη Γερμανική πόλη, κοντά στα σύνορα με το Λουξεμβούργο, στην οποία έχεις τη δυνατότητα, να κάτσεις στο κεντρικότερο σημείο της, όποια ώρα της ημέρας θες και να απολαύσεις τον καφέ ή το φαγητό σου, υπό το άκουσμα κλασσικής μουσικής (ή τουλάχιστον κλασσική μουσική έπαιζε, όταν εγώ πέρασα από εκεί), χωρίς κανένας θόρυβος από αυτοκίνητα ή οποιοσδήποτε άλλος θόρυβος της πόλης να σε ενοχλήσει!

Σε ότι αφορά τον αγώνα τώρα, εντύπωση μου έκανε, η εμφανής έλλειψη επαρκούς  αστυνόμευσης των ειδικών διαδρομών. Είδα θεατές να κάθονται στα πιο επικίνδυνα σημεία που έχω ποτέ βρεθεί, ακριβώς στην έξοδο στοφών και πάνω στην τροχιά του αυτοκινήτου ή αμέσως μετά την προσγείωσή  του μετά από άλμα. Πραγματικά δεν περίμενα ποτέ να δω κάτι τέτοιο σε αγώνα του WRC, πόσο μάλλον στη Γερμανία... Αντίθετα, ιδιαίτερα οργανωμένους βρήκα τους Γερμανούς στον τρόπο που κατευθύνουν τους θεατές προς τις προσβάσεις των ειδικών, χωρίς ιδιαίτερα μποτιλιαρίσματα και καθυστερήσεις.  Και φυσικά όταν ένας Γερμανός σου πει «όχι», τότε πραγματικά δεν χρειάζεται να ξαναπροσπαθήσεις.

Το φετινό ράλι Γερμανίας χαρακτηρίστηκε από έντονο συναγωνισμό στην κορυφή, τουλάχιστον στις δύο κορυφαίες κατηγορίες WRC και WRC2. Μέχρι τα τελευταία κυριολεκτικά μέτρα του αγώνα Sordo και Neuville μάχονταν για την πρωτιά, αφού νωρίτερα και τα δύο πληρώματα της VW (Ogier και Latvala) είχαν «παραιτηθεί» από την διεκδίκηση της, όντας και οι δύο πρωτοπόροι. Τελικός νικητής, για πρώτη φορά στην καριέρα του, ο Ισπανός της Citroen! Το χάρηκε ιδιαίτερα στον τερματισμό, και έβαλε ξανά την ομάδα του σε τροχιά διεκδίκησης του πρωταθλήματος κατασκευαστών! Λες;

Επόμενος αγώνας για μένα είναι το ράλι της Γαλλίας (η Αυστραλία είναι αλήθεια, μου πέφτει λίγο μακριά...).

Περισσότερες “στιγμές” μου θα βρείτε στη σελίδα μου στο facebook: https://www.facebook.com/katikisphotography και στην προσωπική μου ιστοσελίδα: https://www.katikisphotography.com