Με το καλώδιο ανά χείρας

Η ηλεκτροκίνηση είναι ψηλά στην αναζήτηση και κάθε κατασκευαστής αν θέλει να εχει τύχη και μέλλον ως εμπορική δραστηριότητα στην ευρωπαϊκή αγορά οφείλει να ακολουθήσει τις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την άλλη όμως πόσο έτοιμη είναι μια χώρα και δη αυτή που ζούμε να δεχτεί την τεράστια αλλαγή που έρχεται;

Δεν λέω, εξαιρετική ως ιδέα η ηλεκτροκίνηση, όμως βρίσκεται στο πρώιμο στάδιο που γνωρίσαμε κάθε έναρξη. Για παράδειγμα προσομοιώστε κατά κάποιο τρόπο με αυτήν της κινητής τηλεφωνίας, εκεί στα ‘90s. Πανάκριβες συσκευές, κάθε άλλο παρα κομπακτ, συνοικιακής εμβέλειας, επίσης τσουχτερές συνδέσεις και γενικότερα παραπληροφόρηση. Κλασσικά χωρισμένα τα στρατόπεδα των προοδευτικών που έδιναν φαρδύ πλατύ μισθό για να ζήσουν το trend της νέας τεχνολογίας και αυτών που έβρισκαν αστείο το θέαμα ανθρώπου χωρίς καλώδιο να μιλάει στον «αέρα» καταμεσής του δρόμου.  

Τελικά δεν χρειάστηκε παραπάνω από δεκαετία και ουδείς έμεινε μακριά από την κινητή τηλεφωνία, η οποία σαφώς εξελίχθηκε και εκλαϊκεύτηκε προς όφελος του χρήστη.

Για την ηλεκτροκίνηση, το άνοιγμα στο ευρύ και όχι τόσο οικονομικά εύρωστο κοινό δεν είναι τόσο απλό. Οι τιμές δεν είναι ακόμα στο σημείο να χαρακτηριστούν δελεαστικές, όσο φιλότιμες προσπάθειες και αν γίνονται από την εξέλιξη και τις κρατικές επιδοτήσεις. 

Θα πει κανείς, δικαίως, ότι δεν υπάρχει ακόμα υποδομή. Από την άλλη σε σχέση με μια δεκαετία πριν βήματα έγιναν ώστε να ανοίξει η ομπρέλα των ενδιαφερόμενων.  Σαφώς η κατάσταση αφορά λίγους για την ώρα, πολύ περισσότερους όμως σε σχέση με τα χρόνια της πρώτης μας γνωριμίας με αμιγώς ηλεκτρικό όχημα. Σχεδόν 8 χρόνια πριν με μια BMW i3, όταν οι σταθμοί φόρτισης ήταν μονοσέλιδο σενάριο που έψαχνε σκηνοθεσία. Με μπαταρίες 22 kWh και θεωρητική αυτονομία έως 160 km στη ρηξικέλευθη BMW, σε μια τυπική ημέρα φωτογράφησης πήγαινες μέχρι το Μαραθώνα, αλλά δεν γυρνούσες. Έπρεπε να πριζώσεις και άντε να εξηγήσεις γιατί, πώς και πόσο θα χρεώσεις τον καλό Σαμαρείτη που θα σε δεχτεί στη σούκο του.

Σήμερα οι μπαταρίες εχουν αποκτήσει kWh που μπορούν να προσφέρουν την σχετική αποκέντρωση με αυτονομίες που θα σε επιστρέψουν στη βάση σου. Παράλληλα οι σταθμοί φόρτισης πολλαπλασιάστηκαν και προβλέπεται να φυτρώνουν σαν τα μανιτάρια σε καίρια σημεία ώστε να περιοριστούν οι δικαιολογίες. Τουλάχιστον για αστική χρήση, προσεχώς όμως και ανά την επικράτεια. Ήδη οι κεντρική αυτοκινητόδρομοι και όπου υπάρχουν ΣΕΑ εξοπλίζονται με ταχυφορτιστες. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις, όμως σύντομα θα υποκύψουν και αυτές. 

Όμως προτερήματα όπως η καταιγιστική επιτάχυνση, οφείλουν να μείνουν παραμάσχαλα αν θες ηλεκτρική εκδρομή. Ο προγραμματισμός είναι επίσης αναγκαιότητα σε κάθε εξόρμηση και ο υπολογισμός του χρόνου ταξιδιού και φόρτισης οφείλει να είναι απλωτός και όχι πιεσμένος. Οποιαδήποτε μποέμικη συμπεριφορά του στιλ «κυνηγώ και κυνηγιέμαι» δεν αρμόζει στην ολοκλήρωση της προγραμματισμένης διαδρομής. Εδώ δεν έχει «δεν βαριέσαι θα πατήσω ή δεν βαριέσαι θα γεμίσω παρακάτω». Εδώ ακόμα και τα όρια των αυτοκινητοδρόμων μπορεί να είναι υπερβολή, αν θες να επιβεβαιώσεις την αυτονομία που υπόσχεται ο κατασκευαστής και χωρίς αυτή δεν θα ξεκινούσες καν την έξοδο από την πόλη. 

Αν δεν κάνεις λοιπόν συνειδητά ώριμη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση, μην το επιχειρείς καν! Δεν εχει φτάσει ο χρόνος για σένα. Αν είσαι πρόθυμος βέβαια αρχικά να επενδύσεις και στη συνέχεια να ακολουθήσεις τις απαιτήσεις τους, προχώρα.

Βρες εδώ όλους τους σταθμούς φόρτισης στην Ελλάδα