Έρχεται το τέλος των μύθων;

Η ανάγκη μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με τις μεταφορές στρέφει τη βιομηχανία προς την ηλεκτροκίνηση, όπου για την ώρα βρίσκει τις απαντήσεις που αναζητά. Τις βραχυπρόθεσμες τουλάχιστον. Οι δυσκολίες γνωστές, δεν χρειάζεται να αναφερθούμε ξανά ούτε να συνεχίσουμε τη γκρίνια. Αλλά και οι ευκαιρίες μεγάλες. Η δυσκολία αυτής της μετάβασης, η προσαρμογή σε άλλη μία αλλαγή, είναι υπόθεση της δικής μας γενιάς. Νιώθουμε ότι δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για κάτι τέτοιο, όχι ακόμα. Αλλά είναι αλήθεια ότι ποτέ δεν είμαστε αρκετά προετοιμασμένοι για μια πραγματικά μεγάλη αλλαγή. Μέχρι τη στιγμή που συμβαίνει. Και τότε το ένστικτο της επιβίωσης μας οδηγεί στην επόμενη μέρα. Συμβαίνει στους ανθρώπους, συμβαίνει και στους οργανισμούς. Οι μαζικοί κατασκευαστές έχω την αίσθηση ότι είναι σε ευνοϊκότερη θέση.

Είναι ευκολότερο να βρεθεί το επικοινωνιακό αφήγημα αλλά και το ουσιαστικό, πρακτικό πλεονέκτημα. Και μπορεί ο καθένας να φανταστεί, ακόμη και σήμερα, όλη τη γκάμα της Volkswagen ή της Toyota, αποτελούμενη από ηλεκτρικά αυτοκίνητα μόνο. Όσο περισσότερο το αυτοκίνητο είναι προϊόν ή υπηρεσία, ελάχιστη σημασία έχει ο τρόπος που κινείται. Αρκεί να κάνει τη δουλειά, με τον πλέον οικονομικό τρόπο. Τι γίνεται όμως για τις μάρκες εκείνες που τα αυτοκίνητά τους δημιουργούνται για να εκφράσουν συναισθήματα; Που το παρόν και το μέλλον τους βασίζεται στην παράδοση, στους αγώνες, στη μυρωδιά της βενζίνης και τη μελωδία ενός πολύστροφου V κινητήρα; Ναι, για τη Ferrari, τη Lamborghini, την Porsche και τις άλλες μάρκες αυτού του σπάνιου είδους μιλάμε, σαφώς επηρεασμένοι από τις δοκιμές αυτού του μήνα που θα βρείτε στο τεύχος. Από την 296 GTB που οδηγήσαμε στο Maranello και τα Audi, e-tron GT και R8 που δοκιμάσαμε στα Μέγαρα.

Πως αγγίζεις το μύθο, λοιπόν; Με σεβασμό, είναι η μόνη απάντηση. Και φόβο, αναμφίβολα. Η ιταλική κυβέρνηση ζητά από την Ευρωπαϊκή Ένωση η Ferrari, ως ένα είδος μηχανοκίνητου μνημείου πολιτιστικής κληρονομιάς, να εξαιρεθεί από την υποχρεωτική μελλοντική απαγόρευση παραγωγής βενζινοκίνητων μοντέλων. Αλλά θα ανοίξει αυτό το παράθυρο η ΕΕ; Για την ώρα, η υβριδική τεχνολογία δίνει ακόμη μια μικρή παράταση λίγων ετών στη μαγεία. Η Ferrari το κάνει, η McLaren το ίδιο. Η Porsche, ενώ έχει ηλεκτρικά μοντέλα διστάζει με την 911 αλλά θα προχωρήσει αργά ή γρήγορα. Το ίδιο και η Lamborghini. Ας μην τρέφουμε όμως αυταπάτες. Όταν πλέον οι πολύστροφοι V θα σιωπήσουν και οι ηλεκτρικοί κινητήρες θα είναι η μόνη επιλογή, όσο εξωφρενικές και αν είναι οι επιδόσεις ή το κράτημα, ο μύθος θα έχει οριστικά πεθάνει.

Σε μερικά χρόνια από τώρα η συζήτηση για τη μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση, τα θετικά και αρνητικά, θα έχει κλείσει οριστικά. Δεν θα είναι πολύ μακριά, θα προλάβουμε την εποχή που όλα σχεδόν τα πρακτικά προβλήματα της ηλεκτροκίνησης θα είναι λυμένα. Και εμείς θα είμαστε ακόμη εδώ για να λέμε γραφικότητες. Για κινητήρες που ακούγονταν έτσι ή αλλιώς, για εκκεντροφόρους και βαλβίδες, για εξατμίσεις που πετούσαν φωτιές. Και οι μελλοντικές γενιές οδηγών που δεν θα έχουν τέτοιες παραστάσεις, που θα γεννηθούν κατευθείαν… στην πρίζα, θα δυσκολεύονται να κατανοήσουν όλη αυτή τη νοσταλγία.